Chapter Thirty Four :)

Magsimula sa umpisa
                                    

"Congratulations on your first ribbon cutting!" sabi naman ni Adam na kasasakay lang ng kotse.

"Thanks! Akala ko talaga magmumukha akong tanga dun." sabi ko pa. Hinubad ko ang sapatos ko at nilapat ang paa sa sahig ng sasakyan nya. My feet are all sore.

"Buti na lang hindi." he started the engine, checked the mirrors and then the wheels started moving.

"Wait, saan ka pa ba pumunta at pinauna mo pa ko?" I asked out of a sudden. Kanina kasi, uuwi na sana kami ng bigla syang magpaalam na may titingnan lang daw sya. I told him that I'll go with him pero sabi nya wag na daw. I insisted but he still said no to me and told me to rest in the car dahil nga masakit na ang mga paa ko. Pumayag na din ako at pumunta mag isa sa sasakyan.

"I saw someone. Anyway, hindi naman sya mahalaga kaya mabilis din akong nakabalik." lumiko sya then straight way na ulit.

"Oh. Okay." Kibit balikat ko. Nakareceive ako ng text kay Trisha na magkita daw kami sa may tea house sa isang mall dahil gusto daw nyang mag girl bond kami ng legit na kami lang. I said okay kaya sinabi ko iyon kay Adam. Ibababa na lang daw nya ako dun dahil may dadaan pa sya.

Minutes passed and...I really wanted to ask something to Adam. I've been dying to ask him this but...lagi akong nauunahan ng hiya. We may be the best of friends but...there are limitations to our friendship. Minsan kasi, hindi mo talaga pedeng i share ang lahat. You have to keep it on your own to protect yourself from those who wanted to ruin you.

"May itatanong ka ba?" saglit nya akong tiningnan ng nakataas ang kilay. I smiled guiltily. Masyado talaga akong transparent. Kaya hirap na hirap ako magsinungaling eh.

"Um, did you and...Kendy..." hindi ko pa natatapos ang tanong, nasundan na nya.

"Broke up? Yes." Okay. So, tama si Trisha at Ivan. Nag break nga ang dalawa. Nag ayos ako ng tayo at tumagilid paharap sa kanya para makapagtanong pa ng mas marami.

"Why?"

"I can't tell you the reason."

"Bat naman? Best friends are supposed to share right?" ngumiti ako sa ng painosente.

"God I swear, muntik na akong mahulog sa puppy eyes mo. But that wont work. Sorry." He flashed me that white teeth sabay kurot sa pisngi ko. "God, you're adorable!"

"Hindi ako aso." Sabi ko sabay pout.

"And I'm glad you're not."

"Kung hindi pwede ang why, pede ba ang when?" Pagba-baka sakali ko. He again turned to ne and made a deep sigh before answering.

"Hindi na kami okay sa last two days ng Palawan trip natin. She knows we slept together." Ivan was telling the truth. Not that I dont believe in him but...iba pa rin ang kay Adam manggagaling. "She slap me hard that lunch and broke up with me." Natahimik ako sa sagot nya.

"I'm sorry. Ako ang may kasalanan nun. If you want me to talk to he—"

"Nah. She wont listen anyway, matigas ulo nun. Besides, the break up was not made final until our first day back here in school."

"Adam, I'm really sorry." Mahina kong sabi.

"I can't say it's okay kasi hindi naman. Minahal ko yun eh. The first girl that I willingly commited myself to. But Cream, hindi yung pagtulog mo sa kwarto ko ang totoong dahilan ng break up namin. There's a deeper reason. And that's why I can't tell it to you."

"Why? What is this reason?" Gusto ko tuloy bigla malaman ang sagot sa why ko. What could have been the deeper reason for their break up?

"You'll know, okay? But not now."

The Coolest Guy (ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon