Η απαγωγή

39 5 0
                                    

Μεριά του Γιάννη

-Τι θέλεις από τον αδερφό μου;
Πες μου που είναι;;

-Στις δώδεκα θα σε περιμένω στη πλατεία δίπλα στη κεντρική λεωφόρο.

-Γιατί;;Φέρτε πίσω τον αδερφό μου ρεμάλια!!

Το έκλεισε στα μούτρα!Έτσι και τον δω μπροστά μου θα του σπάσω τα μούτρα!Δεν βρίσκω την ώρα να τον κάνω λιώμα!Γιατί να πειράξουν έναν αθώο άνθρωπο;Και πόσες ατυχίες ακόμα;

Το ρολόι είχε σταματήσει.Κάθε δευτερόλεπτο κοιτούσα την ώρα.Δεν περνούσε.Αγωνία..Ένιωθα τη γη κάτω από τα πόδια μου να διαλύεται..Μια καταστροφή!

Γύρισα σπίτι.Δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς.Ένιωθα οτι ασφυχτιούσα.Κάθησα έξω στο μπαλκόνι.Ήθελα να πάρω λίγο αέρα.Άνοιξα ένα πακέτο που είχα από τσιγάρα για ώρα ανάγκης.Το χρειαζόμουν.Έπρεπε να βρω κάτι να με ηρεμήσει.Άναψα το τσιγάρο.Με τόση αγωνία που είχα ούτε να το απολαύσω δεν μπορούσα.Αλλά τίποτα.

Δεν μπορώ να κάτσω άλλο σπίτι.
Η ώρα έφτανε.Έτρεχα μέσα σε σκοτεινά σοκάκια.Έφτασα στη πλατεία.Περίμενα αρκετή ώρα.Είχα κρυφτεί κάπου έτσι ώστε να δω αν θα γίνει κάτι .Δεν εμφανίστηκε κανείς ώσπου μου τράβηξαν τα χέρια μου και μου έβαλαν μια σακούλα στο κεφάλι.
....
Ξύπνησα!Είχα ακόμα αυτή τη σακούλα στο κεφάλι.Δεν έβλεπα μπροστά μου.Δεν ήξερα που είμουν.Το κατάλαβα.Με είχαν απαγάγει.

Δεν φοβήθηκα για τον εαυτό μου αλλά για την Ελπίδα.Ήξερα ότι ήταν αυτοί.Αυτοί που απήγαγαν τον αδερφό μου.

Όλα γύρω μου ήταν σκοτεινά!Φυσικό βέβαια αφού είχα μια σακούλα στο κεφάλι μου.Ξαφνικά ακούω μια φωνή.

-Το μόνο που θέλουμε είναι να υπογράψεις ένα συμβόλαιο.Ύστερα θα σε αφήσουμε ελεύθερο εσένα και τον αδερφό σου να φύγετε.

Μα για τι συμβόλαιο μιλούσε αυτός;Τι έχω και είναι τόσο σημαντικό;Λεφτά;Δεν έχω τίποτα.Ένα σπιτάκι έχω κι αυτό το νοικιάζω.

Με το που πάω να μιλήσω συνειδητοποιώ πως είχα ταινία στο στόμα μου.Άρχισα να μουγκρίζω.

-Μάλλον θα συμφωνεί,αφεντικό.

Μου έβγαλαν την σακούλα από το κεφάλι.Αντίκρισα για πρώτη φορά τον αδερφό μου.Μοιάζαμε τόσο πολύ.Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα είχαν έναν αδερφό.Κι από τη στιγμή που τον κοίταξα άρχισε να με κυριεύει ένα συναίσθημα τόσο έντονο για εκείνον που δεν το έχω ξανανιώσει.

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα κοίταξα γύρω μου να δω που βρίσκομαι.Ήταν δυο άντρες και μια γυναίκα με κουκούλες.Δεν φαινόντουσαν τα πρόσωπα τους.Όμως μια φωνή την ήξερα αλλά δεν ήμουν και πολύ σίγουρος..

Έρωτας ή απλά ένα παιχνίδι του μυαλού;Where stories live. Discover now