CHAPTER 5.2: Tears are gone

522 20 11
                                    

With my last breath, I’ll exhale my love for you. ~

I hope it’s a cold day, so you can see what you meant to me.~

 ‘’RYU! UI! RYU!’’ Nagulat ako ng makita ko sa harap ko si Angela

‘’Nawawala ka nanaman sa Earth XD anong bang nangyayari sayo? Hehe’’ Nandito pa si Angela. Nagday dream lang ba ko? Pero bakit parang totoo? Bakit parang iniwan talaga kami ni Angela?

‘’Ito na nga pala yung damit~ TADAN’’ Tumingin ako sa kanya. Totoo ngang nandito pa siya *phew* Akala ko nawala na siya…

‘’So, Ok ba?’’ tiningnan ko na yung damit. Isa siyang jean jacket na panglalaki. Ok naman at maganda ang design ng jacket…

Ngumiti ako sa kanya at tumungo sa kanya.

‘’ Actually para kay Niko toh, bagay kaya sa kanya?’’ nawala yung ngiti ko sa sinabi niya

‘’Wait, kasize mo siya diba? Sukat mo bilis ^_^ hehehe’’ hinila niya ko patayo at sinuot sakin yung jacket.

Talaga bang mahal na mahal mo siya Angela?

Inayos ayos niya yung damit sakin habang ako ay nakatingin lang sa kanya

*sigh* kailangan ko na talagang gawin to

‘’Saktong sakto, GALING KO TALAGA’’ lumayo siya at tiningnan kung tama na ba yung damit

Umiwas nalang ako ng tingin sa kanya. I need to do this

Hinubad ko yung jacket at hinagis ko sa kanya... Nagulat si Angela sa ginawa ko kaya tumalikod na ko at naglakad na palabas

‘’RYU!’’ Narinig kong sigaw ni Angela pero nagmadali na kong umalis sa opisina niya

Sumakay na ko ng motor ko at umuwi na sa bahay. Pagkauwi ko ay dumiretso na agad ako sa kwarto ko… Naupo ako sa kama ko at iniisip kong tama ba ang ginawa ko.

Angela… kailangan na ba kitang layuan?

Love truly HURTS by RyuKi [ SHORT STORY ] * COMPLETED *Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon