Kalbimdeki İZ(KİTAP OLDU)

Giriş

"Allah der ki,

Kimi benden çok seversen onu senden alırım.

Ve ekler:

Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım.

Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur,

Sabır taşar, canından çok saydığın yar bile bir gün el olur.

Aklın şaşar dostun düşmana dönüşür.

Düşman kalkar dost olur.

Öyle garip bir dünya!

Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.

Düşmem dersin, düşersin.

Şaşmam dersin şaşarsın.

                                        -Mevlana

5 yıl önce

Sabah çalan alarmın sesiyle uyanan genç adam, telefonu bir yerlere fırlatma isteğiyle doldu. Bir kere uykusu bölünmüştü. Bir dakika o alarm kurmazdı. İşe kafasına estiği gibi giderdi. Bu çalan telefonun sesiydi. Ekranda yazan isime baktı ve gülümseyerek aramayı cevapladı. Karşı taraftan hıçkırık ve burun çekme sesi duydu.

"Beni bırakma Pamir. Sensiz yaşayamam" Ortalama duyduğu laflardan biriydi ama o gerçekten bu kıza değer veriyor ve hayatının geleceği olmayacak bir adamla harcanmasını istemiyordu. Evet, tek nedeni bu olmalıydı. Ona olan sevgisinin bittiği falan yoktu. Ondan sıkılmamıştı hayır. Her istediğini yapıyordu. Nefes alma dese bile almayacağını biliyordu. Bu ondan sıkılması için elbette bir neden değildi.

"Hayatını benim gibi bir adam için heba etmemelisin. Eminim benden daha iyisini bulabilirsin"

"Senden daha iyisini bulmak istediğim yok benim! Anlamıyorsun. Babam beni başkası ile evlendirecek ve ben seninle evlenmek istiyorum" Kısa bir süreliğine durdu. Masada duran su şişesinin kapağını açtı. Söylediklerine kayıtsız kalmak için çaba gösterdi. Bir yudum aldıktan sonra şişeyi masaya bıraktı. Bu süre zarfında hatta bir sessizlik oluştu ve denizin dalgasını duydu. Bir martının ötüşünün sesi kulaklarına geldi. "Baban eminim ki senin için en iyisini ister"

Kız yeniden ağlamaya başladı. "Babam beni bir başkasına satıyor Pamir. İş anlaşması uğruna ve ben..." devam edemedi. Hıçkırıkları sesini boğdu. Genç adam derin bir nefes aldı. "Ve sen ne?"

"Ben..." dedi kız yeniden. "Senin çocuğuna hamileyim" Kısa bir sessizlik oldu. Yumruklarını sıktığını o ana dek fark etmemişti. "Neredesin?" dedi. Ses tonu oldukça sertti ve bu genç kızı korkuttu. "Şileye kaçtım. Beni senden önce bulurlarsa canıma kıyarım"

Genç adam elinden geldiğince çabuk bir şekilde hazırlanıp evden ayrıldı. Arabasına bindiği gibi şile yoluna gitti. Orayı avucunun içi gibi biliyordu. Onların gizlice takıldıkları yerdi. Ah o duvarlar nelere şahitti!

Hafifçe öksürüp hızını arttırdı. Yediği cezalarını zerre umursamadan soluğu şiledeki evlerinde aldı ama yoktu. Onu bulduklarını düşünerek soluğu kayalıklarda aldı. Biraz ileride bir zamanlar sevdiği kadını gördü. Uzun saçları belinden aşağıya doğru sarkıyorken adını seslendi. "Aymira!" Genç kız adı kadar geleceğini iyi biliyordu. Dudaklarının kenarında oluşan gülümseme ile döndü.

"Bana artık aşk ile bakan gözlerin yok ve bu canımı yakıyor"

"Aptallık etme ve bu tarafa gel"