Masayang masaya ang ambiance sa buong paligid.Puro nakangiting mukha ng bawat taong nakakasalubong ni Nadya.
Naroon sila ni Hayme sa El Palacio, ang tanyag na mansiyon ng mga magulang ni Hayme.Nakatayo ang mansyon sa pinakaunang bayan sa San Marcelino.
Si Hayme na lamang ang anak ng magasawang Gabriel na nakatira sa pilipinas.Si Hayme ay pangatlo sa limang magkakapatid.Ang lahat ng kapatid niya ay nasa ibang bansa nakatira.Ginanap ang magarbong pagdiriwang sa hardin ng El Palacio.Tiningala ni Nadya ang mansyon,tila hari ito sa pagkakatayo.The mansyon was a mixture of american and australian architecture.
Talagang pinaghandaan ang okasyon,nagpapatalbugan ang lahat ng bisita sa bihis at postora,mapalalaki man o babae.Ofcourse,not everyone had the luck to be invited to that kind of gathering.Pero hindi na pinansin pa ni Nadya ang mga nakikita sa paligid.Her mind was focused solely on Hayme's hand that tightly clasped her own.Ilang saglit pa ay magkakasama na ang lahat sa presidential table---si Nadya, si Hayme, Nadya's parents, Hayme's parents.
Hindi parin binitawan ni Hayme ang kanyang kamay, hindi man siya sanay sa mga ganoong pagtitipon ay natutuwa narin siya.She looked forward to that kind of occasion bcoz it was the only time that Hayme showed affection towards her---kahit arte lamang.Later On tumayo na ang mag asawang Gabriel, they stepped up to the stage as they held each other's hand.
Good evening everyone, thank you for coming, before i propose a toast i just want to say, everybody knows that this occasion is a celebration of golden anniversary.HAPPY ANNIVERSARY.I LOVE YOU SO MUCH SWEETHEART.ILL NEVER,EVER GET TIRED OF LOVING YOU."-Hayme's Dad ngumiti muna ito bago humalik sa pisngi ng esposa.
Hayme's mom turned misty eyed.Nadya also.Everybody made a toast to the Gabriel couple.Nadya also wanted that.She also wanted that kind of love.Napatingin siya kay Hayme na nakatingin din pala sa kanya.Mabilis na nagiwas ng tingin si Hayme, hope filled her heart.Pwede parin sigurong maayos ang pagsasama nila.
Napatingin si Nadya kay Hayme na bahagyang tumatapik sa braso niya.
Baby, mom's talking to you."-Hayme may kislap na pagbabanta sa mata niya.
Yes, mom?"-Nadya nahihiyang siyang ngumiti.
Wala pa ba ang inaasahan naming apo?"-Hayme's mom nanunuksong sabi niya.
Ahm, kasi po..."-Nadya nag init ang pisngi niya. hindi na niya naituloy ang sasabihin niya ng biglang sumingit ang dad ni Hayme.
Ang hina mo naman, iho.wag niyo sabihing bigo pa rin kami sa pangarap naming magkaroon ng apo sa inyo hanggang ngayon?"-Hayme's Dad
Naiilang na napaubo si Hayme, magsasalita na siya ng unahan siya ng Dad ni Nadya.
Ikaw naman kumpadre, wag mo naman masyado ipressure ang mga bata.Sigurado akong kunting panahon na lang ang ipaghihintay natin."-Nadya's Dad
Hindi mo ako masisisi kumpadre,hindi na tayo bumabata."-Hayme's Dad
Kalabaw lang ang tumatanda kumpadre."-Nadya's Dad
Nagtawanan ang mga nasa mesa.Hindi maiwasan ni Nadya na tumawa rin,napatingin siya kay Hayme na nakangiti rin pero hindi umabot sa mata nito.
She would give anything just to see his smile back on his handsome face once again.It was priceless.Everything about him meant everything to her.
Nadya iha, you look thinner.Inaalagaan ka bang mabuti netong asawa mo?"-Hayme's Mom tumingin ito kay Hayme na nagtatanong ang mga mata.
Oo nga naman iha, mukhang matamlay ka."-Nadya's Mom segunda naman ng mommy niya na tumingin din kay Hayme.
Napatingin si Nadya kay Hayme.Nakatingin din ito sakanya with his warning look.He was smiling but she knew very well what was behind that smile--warning
Naramdaman niyang tinapakan ni Hayme ang paa niya sa ilalim ng mesa,--urging her to answer.Inaasahan niya na iyon dahil mula pa noon ay ganoon na ang ginagawa ni Hayme sa bawat okasyon na may nagtatanong tungkol sa estado ng pagsasama nila.
Inaalagaan po akong mabuti ni Hayme, i couldn't be happier.Its him that i love and would love for the rest of my life, wala na po akong mahihiling pa"-Nadya mahabang sabi neto na parang siya lamang ang nakakarinig.
Natahimik naman ang mga nasa lamesa at mukhang nakuntento naman sa sagot niya.Palihim siyang tumingin Kay Hayme, wala siyang mabasang ekspresyon sa mukha neto.Inalis na ni Hayme ang paa sa ibabaw ng paa ni Nadya na bahagyang sumakit dahil sa pagkakaapak ni Hayme.Sa totoo lang ay hindi na kailangan gawin iyon ni Hayme.She would still say those words over and over, hindi dahil sa warning ni Hayme,kunDi dahil iyon mismo ang tunay na nararamdaman ni Nadya.
Magkasama sina Nadya at Hayme sa buong durasyon ng party,kahit minsan ay hindi umalis si Hayme sa tabi ni Nadya,at gustong gusto naman niya ito.Sa ganoong pagkakataon lamang niya nahahawakan,nayayakap,nahahalikan si Hayme.Sinusulit niya ang bawat sandali sa ganoong pagkakataon.
For Hayme, the occasion was just an avenue for her to showcase her excellent acting skills.But for Nadya,this was the only time where she could show him how she truly felt about him.
Tulad ng dati, napapansin ni Nadya na sadyang nagpapakalasing si Hayme para hindi halatang hindi niya gusto ang nagaganap.
Marami ang lumalapit sakanila at bumabati, karamihan mga family friend. He gladly intoduced her to them.It was all just a part of the act,ofcourse.She felt a bit cold nang mapag isa na uli sila ni Hayme.Yayakapin niya sana si Hayme nang biglang lumapit ang mga mommy nila.
Nadya iha, come with us."-Her mom
We want to introduce you to some of our new friends,gusto kung ipagmalaki sa kanila ang maganda kung manugang."-Hayme's mom nakangiti netong sabi.
Bumaling siya kay Hayme.Nagbabanta na naman ang tingin niya kahit nakangiti ito.
Sure baby, dont worry about me."-Hayme he gaved her a quick smack on her lips.
Nagngitian naman sa isa't isa ang kanilang mga ina.Tulala parin siya habang nakaabrisete sa magkabilang braso ng dalawang ginang.She was introduced to several women.Karamihan ay mas bata at mas matanda sa dalawang ginang.Pagkalipas ng ilang minuto ay nagpaalam muna siya sa mga ginang para magpahangin.Ang totoo ay hahanapin niya si Hayme, na siguradong nagpakalunod na sa alak.Palinga linga siya sa palingid nang may magsalita sa likod niya.
Looking for your husband.?"-Marco Villamayor
She took her time facing him. Marco was her childhood friend,maituturing na matalik na kaibigan.
Have you seen him.?-Nadya tanong niya na nakatingin sa mata ni Marco.
Saw him a while ago,drinking himself to death."-Marco
Tiningnan niya si Nadya mula ulo hanggang paa.
You're beautiful as ever,even though you look pale."-Marco
How are you?"-Nadya she couldn't find the right words to say.
Katulad parin ng dati."-Marco he smiled broadly,the devastatingly devilish smile na kinababaliwan ng lahat ng mga babae.No woman ever suvived with his killer smile, except her.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
pabitin muna :D
abangan ang part2 ng chapter na to.
sinong nakakaamoy ng world war? haha
kaway kaway JDF
NADIK_31_11 >twitter_instagram
