KARAMELİN RÜYASI [ TAMAMLANDI ]

0.5

Bu bölüm Ahsen'le adaş olan ve medyada ki şarkıyı isteyen okuruma gidiyor. :)

#Taylor Swift - Out Of The Woods

# Medya - Fırat İlteralp

Fırat

Huzursuz bir uykudan, daha kötü bir kabusla uyandım. Yine tişörtünün göğüs kısmı kan olan yeşil gözlü bir kız ellerini uzatmış yardım istiyordu. Ellerimi uzatıp ona yardım etmeye çalışıyorum ama son anda bölüm değişiyor, Buket'le öpüşürken buluyorum kendimi. Bilincimi yitirmiş, öpüşmeye devam ederken nefes almak için ayrıldığım da elleri kanlı o küçük kız çıkıyor karşıma. Sonrası sıçrayarak uyanıyorum. Yerimden doğrulup ayaklarımı yataktan sarkıttım. Yatağımın yanındaki komodinden telefonumu aldım. Oğuz'dan beklediğim mail aklıma gelince hızlı bir şekilde maillerime girdim. Gece yarısı iki de gelen mail Oğuz'dan. Hızlı bir şekilde maili açtım ve okumaya başladım.

-

Gelen maili neredeyse ağzım açık okumuştum. Bu kadar bilgiyi nasıl bulduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Ayrı yeten Ahsen'in bu kadar yaralı bir kız olması şaşırtmıştı beni. Dik başlı, yenilmez, acı çekmez görüntüsünün altında yatan yaralı ceylanı kimseye göstermemesini anlıyordum. Bende acılarımı kimseyle paylaşmazdım. Ama bu kadarı fazlaydı. Bir insan hayatındaki her değerli varlığın terk edişine bu kadardan yakından şahit olarak ayakta kalamazdı. Başka birisi olsaydı eminim ilk köprüden atmıştı kendini. Hızla ayağa kalktım ve dolabıma yürüdüm. Siyah vücuduma yapışan bir tişört altına okul pantolonumu aldım ve hızla giyindim. Ayağıma spor ayakkabılarımı da geçirdikten sonra okul gömleğimle kravatımı da alıp odadan çıktım. Giriş kata indiğimde portmantodan Ferrari F430'un anahtarını alıp evden çıktım. İstikamet belliydi. Sahil Kenarı.

*

Yaklaşık bir saattir burada oturmuş denizi izliyordum. Önümde uzanan bu sonsuzluğun aldığı mavi-yeşil görüntü bana yeşil gözlü kızı hatırlatmıştı. Her gece rüyama giren o yeşil gözlü kızı. Düşüncelerim arasında boğulurken yanıma birinin oturmasıyla ciğerlerime derin bir nefes çektim. Yanıma oturan insana bakışlarımı çevirdim. Çevirmemle gözlerimin irileşmesi bir oldu. "Ahsen!"

Şaka değildi değil mi? O burada. Kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başlamıştı bile. İfadesiz gözlerle bana baktıktan sonra kafasını denize çevirdi.

"Bu saatte burada ne arıyorsun?" sorusu gülümsetmişti. "Bunu benim sana sormam gerekiyor. Kız olan sensin unuttun mu??" Sözlerim üzerine gözlerini devirdi. "Sende mi cinsiyet ayrımı yapıyorsun. Oysa senden daha farklı bir düşünce tarzı beklerdim." tanıştığımızdan beri kurduğu uzun cümleler beni şaşırtsa da bozuntuya vermeyip sordum: "Neden benden farklı bir düşünce tarzı bekliyorsun?" Bir an afallar gibi oldu ama hemen ifade-sizliğine geri döndü. "Bir kızla yarışıp sonra da cinsiyet ayrımı yapman şaşırttı sadece." Sözlerine kaşlarımı çatmadan edemedim. Eliyle kaşlarımı düzeltirken; "Çatmayın şu kaşlarınızı, erken kırışacaksınız." dediğinde benim derdim ne kaşlarımı çatmamı istememesiydi ne de başka bir şey. Benim derdim dokunuşuna vücudumun verdiği tepkiydi. Bütün hücrelerim uyarıya geçmişti. Dokunduğu yer alev alırken kendimi konuşmaya verdim. "Bir kızla yarıştığımı da nereden çıkardın ben kızlarla yarışmam!" Söylediklerim yüzüne o gece ki gibi arsız bir sırıtış eklemesine sebep oldu.

"Kapan'ın oralarda yarıştığın motorcu bendim Fırat."

İlk dakika anlamasam da yüzüne bakmaya devam ederken karaokeci kızın sahneye çıktığı gece yaptığım yarış aklıma geldi. Şaşkınlığım aptallığım-dandı. Çünkü o gece o motorcunun Rüzgarları pert eden motorcu olduğunu biliyordum. E bir kaç saat önce bizimkileri pert edenin Ahsen olduğunu da öğrenmiştim. Onunla yarıştığımı da biliyordum. Bu gerçeği unutturan şey hakkında öğrendiğim diğer gerçeklerdi. "Bizimkilerle yarışanda sendin değil mi? " Afallama sırası ondaydı. Gözleri şaşkınlıkla irileşirken "Bunu nereden biliyorsun?" diye sordu. Cevaplamadım. Denize bakmayı sürdürdüm. O an aklıma gelen şeyle fırsat bu fırsat deyip lafa daldım. "Barda bana neden öyle sert davrandın." gözleri denizdeyken: "Barda seninle mi konuştum ki?"dedi. İşte her şey yavaş yavaş ortaya çıkıyordu.