coffee, tea, or ME?

Chapter 18 - I Don't Do Forever

* ALL RIGHTS RESERVED *

BABALA: Hindi po talaga para sa bata. Dahil sa tunay na lagi na lamang din akong nagpapadala sa emosyon ng mga characters ko, likas na SPG na naman itong chapter na ito. Kung medyo hindi nyo kinakaya yung kwento, pede namang wag basahin.

BAWAL ANG BATA. BATA, meaning yung mga 17yo pababa... kung 18 pataas na ang edad mo at pa-virgin pa din at di pa bukas sa mga posibilidad ng buhay, utang na loob, malalamang, hindi ito para sa iyo =)

___________

ANDI

Pasigaw na ako ng biglang may kamay na tumakip sa bibig ko, "shh... wag kang sisigaw."

Sobrang inis ko ay kinagat ko ang kamay na nakatakip sa bibig ko.

"Ay shit ano ba Andi?!" Tinggal nya ang kamay nya at hinipan yung kinagat ko. As if naman mawawala ang sakit sa ginagawa nyang yun.

"Ang adik mo kasi. Balak mo ba akong patayin sa takot??!"

"Namiss lang kita? Masama ba?" He gave me a boyish smile. "Halika nga dito, paakap."

Ako si ateng, nagpabola na naman at lumapit sa kanya. He wrapped me around his arms and kissed the top of my head.

"Ang pilya mo kanina ha," he said. Nakaakap pa din ako sa kanya. Sarap lang talaga nyang akapin. Ang bango bango pa din kahit naarawan na at namalengke.

"I really didn't expect you to be there. Kala ko kasi matagal ka pa."

"Nice song though."

"I know," sagot ko sa kanya. "Para sa iyo talaga yun."

Inilayo nya talaga ako ng bahagya sa kanya, "hmmm, red lips and rosy cheeks?"

"Hindi, 'so tall, and handsome as hell' at 'so bad but he does it so well"," sagot ko sa kanya. Actually yun naman ang totoo.

Sobrang pogi nya. At yung pagiging bad boy nya, kalaglag panty lang.

Kapwa kami natawa, "mutual admiration society lang, Andi?"

Huminga ako ng malalim, I can't believe we are talking about our relationship in a comfort room. But what do you expect, we had our first time in a public restroom.

"Just not expecting anything Jake. Everything is bound to end anyway, why would this be any different?"

Nagsalubong ang kilay nya. I think he was not expecting na sasabihin ko yun sa kanya. Ano naman ang ineexpect nya? Yung mag demand ako ng relasyon dahil lang we are technically living together? I can't do that. Pumasok ako sa ganitong relasyon na more or less ay alam ko kung ano ang pinapasok ko.

Huminga sya ng malalim, "Andi, I don't do forever."

"I know Jake. I was not expecting you to."

Hindi ko maintindihan kung bakit parang mas sya pa ang nalungkot sa sinabi ko. Hinaplos nya ang pisngi ko bago muling nagsalita, "there would be no kisses in the rain, no sunset walks along the beach, no flowers and chocolates, I can't give you love nor romance, but I can assure you that you'll be taken in for ride."

Pagkatapos ng mini speech nya ay hinalikan nya ako. Kung aasa lang talaga ako ay iisipin ko na lahat ng emosyon na hindi na mabigyan ng mga salita ay naroroon sa halik na yon. Na hindi totoo yung mga salitang kakabitiw lang nya. Na itinatago nya lang ang nararamdaman nya.

Hindi ko naman pinigilan ang aking sarili. Kung ano mang mga salita ang natatakot kong sabihin sa kanya ay ipinaramdam ko na lamang sa halik.

We kissed until we ran out of breath. "Andi..."

Hindi ako nagsalita. Instead, I removed his shirt. I want to feel him. His heat against mine. I needed to be as close to him as I possibly can. Verification lang na kahit paano ay may feelings sya sa akin.

But he did more than that, he pulled me closer and whispered, "make love to me."

Never in the entire time that we were together that had we labelled what we were doing. For me, we were having s3x. I always thought that he thought it was just fvcking me.

But to hear him say those words like he needed reassurance as much as I do, makes me feel less of a slvt.

O sige na, kami na naman ang nagse... este make love pala, sa comfort room. Sarap lang alalahanin, lalo pa at senti mode akong nakaupo ako ngayon dito sa isa sa mga shed, holding a beer and staring at the beach.

Si Jake, bumabangka ng kwento somewhere. Daldal lang din talaga nung taong yun. Akala ko nung una tahamik. Akalain mong pag nagsimula ng magsalita, literal na babangka na.

Kahit hindi ko sya nakikita ay nararamdaman ko pa rin sya. Kung paano nya isa isang hinubad ang suot ko at hinalikan lahat ng dinadaanan ng kanyang daliri. Hanggang sa makarating sa aking pagkababae.

He teased me with his tongue while his fingers delved deeper and moved in and out until I reached the peak. "Are you ready for me," tanong nya sa akin.

Wala akong naisagot sa kaya kundi unggol. "I take that as a yes,"sabi pa niya habang hinuhubad nya ang surfer's shorts nya at ipinasok nya ang ari nya sa akin.

There was no urgency in his movements. Yung parang nasa sa amin ang lahat ng oras sa mundo.

"Hoy Andi, may tama ka na ba? Namumula ka."

Nakakagulat naman itong si Lara. Basta basta na lang sumusulpot. Fvck. Iniisip ko lang yung ginawa namin kanina, nag iinit na ako.

"Makapanggulat naman ito."

"Nag iisa ka kasi dito. Tsaka nagsawa na ako sa mga kwentong barbero doon." Sabi nyang nakanguso sa pinanggalingan nyang umpukan ng mga officemates namin. "Ikaw, bakit sumesenti ka dito?"

Di ko sya agad sinagot. Bakit nga ba ako sumesenti? Dapat nga matuwa ako di ba? At least kahit unti alam kong di naman ako fvck buddy for Jake.

"Nag aabang ng sunset."

Natawa ng malakas si Lara. "Hopeless romantic lang ang peg mo girl?"

"Ewan ko ba ang labo lang. Yung feeling na paglulubog na ang aaraw, tapos ang lahat. Yung mga masamang nangyari sa iyo, may panibagong araw na nag aantay na puede mo baguhin ang takbo ng buhay mo."

"Lalim ah." Kanina pa kaya andito si Jake?

Itinaas ko ang bote ng beer sa harap nya, "lakas na ng tama. Tsaka adik lang siguro sa sunset." Nakangiting sagot ko sa kanya.

"Usod," sumunod ako sa sinabi nya at pinagitnaan nila ako ni Lara.

Inabutan nya kami ni Lara ng tig isa pang beer, at tahimik namin yung ininom habang nag aantay ng paglubog ng araw.

_____________

07 September 2015

#WalangForever #PaasaKaJake #WagKangManiniwalaAndi #CoffeeTeaOrMe

3Vw^ƾlF_�