İLHAM PERİSİ (Kitap Olmuştur, Tanıtım Bölümleridir)

*24*

Bana yaklaşışı...Bana mı güzelsin demişti gerçekten?

Hayır hayır, bunları düşünüp gardımı indirmemeliydim.

Eğilip, kollarımı dizlerime sardım.Uyuyan şeytanı izliyordum.Yakışıklıydı...Şapşal ve hastanın tekiydi ama...

Elini kaldırıp yüzünü kaşıdı ve sırt üstü döndü.Bana çarpıp uyanmasından korkarak bir iki adım geriye zıpladım.Tek eliyle üzerindeki tişörtün belini sıyırıp, çıplak karnını ovaladı.

İstemsiz olarak aç bakışlara sahip gözlerimin bulunduğu başım, omzuma düştü!

Tanrım karın kasları müthişti!

Kendi kendine bir şeyler mırıldandı.

"Haziii-Haziine-m"

Hazinem?

Boştaki eliyle aniden aletini! Yani şeyini! Ah lanet olsun hazinesini avuçlayıp,

"Burdasın...İyyisi..n," diyerek şapşal şapşal sırıttı!

Hayretle ona bakıyordum! Uyuyan sapıktı bu adam! Hayır, uyanık da sapıktı! Karar veremiyordum!

Avuçlaması bitmişti; ama hâlâ eli oradaydı.Kendi bilirdi hıh! Onu odasına götürmek için sürüklenme hakkını kaybetmişti.Tamam pekâlâ ellerinden tutup sürükleyemesem de tişörtünden ya da omuzlarından da sürükleyebilirdim.

Sonunda vicdanî duygularıma yenilerek ayağa kalkıp sıkıca tişörtünden tuttum ve çekmeye çalıştım; ama gram kıpırdamadı hayvan.Üstüne bir de tişörtü üzerinden daha da sıyrılmıştı! Tek iyi yanı; eli o tehlikeli yerinden kaymış, yere düşmüştü.

Kollarından tutup, kendimi geri çekerek alabildiğine abandım.Sonunda yerinden birazcık da olsa kıpırdatabilmiştim ve çekmeye devam ettim.Hatta ona arkamı dönüp, tarladaki inekler gibi çekmeye başladım.

Taa ki sert iki cismin birbirine vurduğu andaki sesi duyana kadar!

Arkama baktığımda, şeytanın beton kafası ortadaki sehpayla yakın ilişkideydi.

Ve hâlâ uyanmamıştı.Nasıl sarhoş olduysa, sanki ölmüştü adam.Kafası kırılıyordu neredeyse ama o, gözlerini açmamıştı bile.

Kollarını bırakıp sehpayı ayak altından çektim.Sabah kalktığında kocaman şişik bir kafayla uyanacaktı muhtemelen.İyilikten doğan böyle minik kazalar olabilirdi, ne vardı yani.Hatırlamamasını umuyordum lanet olsun!

Odasının kapısına kadar sürüklemeyi başarıp biraz soluklandım.Sıska mı demiştim bu adama? Tamamen yalandı! Bir dev yutmuş kadar ağırdı pis şeytan!

Yatağına baktığım an, sürüklemenin en kolay iş olduğunu fark ettiğim andı.Yeniden kollarından tutup yatağının yanına kadar geldikten sonra onu bırakarak, yatağın üzerine çıktım ve eğilip koltuk altlarından tutarak yatağa çekmeye çalıştım.

Zorlanmaktan altıma kaçıracaktım; ama başarmıştım! Her ne kadar bir bacağı aşağıda diğeri yatağın üstünde, bir kolu başının altında diğeri bedeninin altındaysa da yani kısaca nasıl yattığı belli değilse de sonuçta artık yatağın üzerindeydi değil mi?

Yorulmuştum.

********

"Kalk memesiz!"

Kulağımın dibindeki bağırışla yerimde zıpladım! Her sabah olduğu gibi yine çalar saatim şeytan, başımda dikiliyordu! Bağırsakları hâlâ sağlamdı!

"Neden kalkıyorum?" diye sordum mızmızlanarak.

Üzerimdeki nevresimin ucundan tuttu ve tamamını yere attıktan sonra,