True Love(s)

Spanish night.

‘Het zou een leuke vakantie worden’: ja dat hadden mijn ouders gezegd.

Ik zat in de ligstoel en keek naar mijn grote broer die met zijn vriendin in zee zwom, ik verveelde me echte pletter.

Ik wou dat ik met mijn vriendinnen naar Frankerijk had gekund.

Er scheen een camping te zijn waar je je ware liefde kon vinden.

Maar goed, ik vond het hier de eerste dagen ook wel leuk.

Er was een leuk strand valk naast het hotel, al moest ik wel de hele tijd met Robert gaan.

Ik wou dat ik ook een vriend had.

Nu ik er over na dacht had ik hier al wel een leuke jonge gezien.

Hij kwam ook uit Nederland en ik had hem al een paar keer gezien op het strand, hij was zelf een keer op de strandstoel naast me komen zitten.

Plots zag ik hem weer en gouw keek ik weer naar mijn boek die ik had meegenomen om de verveling tegen te gaan.

‘Hallo, mag ik er bij komen zitten?’: vroeg hij.

‘Jawel.’: zei ik een beetje verlegen, ik voelde de blos langs mijn nek omhoog kruipen.

Hij pakte de handdoek die hij onder zijn arm had en legde die op de ligstoel naast die van mij.

Hij had ook een boek mee genomen en sloeg die open.

Ik probeerde uit mijn ooghoek de titel te lezen.

‘The great wizard of Oz’

De verlengde versie nog wel, toe maar.

Ik had het boek ook gelezen , maar dat was wel al een tijd geleden.

Nu las ik boeken van bekende jeugdschrijver zoals Helen Vreeswijk.

Het boek dat ik nu las hete: chatroom.

Het was mijn favoriete boek van haar.

Het was al weer een tijdje later toen mijn broer en zijn vriendin ineens voor mijn neus stonden.

‘Kom je mee zwemmen Laura?’: vroeg hij.

‘Ik zit te lezen, dat zie je toch?’.

Ik wilde eigenlijk wel mee zwemmen, maar ik zat liever naast de onbekende jonge, ik vond hem wel leuk.

‘Oké , maar probeer een beetje actiever te zijn, je zit hier maar als een zoutzak.’: zei hij.

Hij grijnsde en liep weer weg, naar de pier om met zijn vriendin een paar duiken te nemen.

‘Eikel’: dacht ik.

‘Is dat zo?’: vroeg de jongen ineens.

‘Wat?’

‘Vind je je broer echt een eikel. Mij lijkt hij wel aardig.’

Ik keek verbaasd, blijkbaar had ik mij gedachte hardop uitgesproken.

‘Hij zag toch dat ik aan het lezen was.’: zei ik een beetje beledigd.

‘Nou als iemand je vraagt ergens aan mee te doen, dan wil diegene graag met je omgaan.’

Ik liet het boek een beetje zakken, als was de rode kleur inmiddels aanbeland bij mijn wenkbrauwen, zo had ik er nog nooit over nagedacht.

‘Je denk er nu pas aan dat je broer misschien met je om wilt gaan en je niet dwars wilt zitten, toch?’

Ik liet het boek nu helemaal zakken, hoe kon hij dat weten?

‘Hoe weet jij dat?’

‘Ik doe een studie waarbij ik leer gezichtsuitdrukkingen te lezen.’