Κεφαλαιο 23

Start from the beginning
                                    

-μωρο μου θα χάσουμε το αεροπλάνο γαμω την τρελα μου τελειωνε"φωνάζω απο το σαλόνι την Οφηλία που ακομα "ετοιμάζεται"
-ερχομαι τωρα"τσιρίζει και τρέχει στα σκαλιά
-πρόσεχε μην σπάσεις κανενα ποδι γαμω και εχουμε και αλλα"λεω και γελαει
-έτοιμη.Παμε;"λεει και πέρνει την τσάντα της και την βαλίτσα της
-παμε ο jc ειναι εξω και περιμενει"λεω
-και τι κάνουμε μια ωρα τοτε και περιμενει το παιδι εξω.Αμαν ρε Tyler"λεει και βγαινει απο το σπίτι.Εγω ειμαι ενα βήμα πριν εκραγώ και ετσι δεν λεω τιποτα.
-άντε αγαπη που εισαι;"λεει η μιριαμ την Οφηλία
-ετοιμαζόμουν"απανταει και κανω πως κανω εμετό και ο jc γελαει
-άντε παμε"λεει και ξεκινάμε.
Μια ωρα μετα ειμαστε στην αίθουσα αναμονής και περιμενουμε την πτήση μας.Η Οφηλία κρατάει το χερι μου και ακουμπάει το κεφαλι της στον ώμο μου.
-τι σκέφτεσαι;"ρωταω
-τιποτα απλα δεν βλεπω την ωρα να φτάσουμε"λεει και με κοιταει
-χμμμ"απανταω
-έλα μωρο μου μια χαρα ειναι η μαμά μου δεν θα σε φάει αν ειμαι εγω καλα ειναι και εκεινη"απανταω
-εισαι καλα;"ρωταω και σηκώνεται
-ειμαι παρα πανω απο καλα"λεει και με φιλαει
-ενταξει τοτε"λεω και ανταποδίδω το φιλί.

Σχεδόν 12 ωρες μετα πατάμε το ποδι μας σε έδαφος και αυτο ειναι μεγαλη ανακούφιση.
-δεν το πιστεύω οτι ειμαστε εδω και ειμαστε και μαζι"λεει μεσα στη χαρα.Εγω απο την αλλη την κοιτάω και χαμογελάω
-εισαι τοσο ομορφη.Μετα απο τόσες ωρες ταξίδι και ακομα εισαι ομορφη"λεω και την αγκαλιαζω και περιμενουμε της βαλίτσες μας.
-εσυ εισαι όμορφος.Ειδικα με τα ρούχα που φοράς. Νομίζεις δεν βλεπω πως σε κοιτάνε"λεει και γελαω.
-μωρο μου ενα τζιν ειναι έλεος"απανταω
-ναι αλλα το περιεχόμενο ομως;"λεει και γελαει
-το περιεχόμενο το χαιρεσαι μονο εσυ"λεω και την φιλάω
-επιτέλους"λεω και πιάνω της βαλίτσες μας και μετα παμε προς την έξοδο. Αμεσως μπαίνουμε σε ενα ταξί και η Οφηλία του λεει κατι στα ελληνικά.
-τι ειπες;"ρωταω
-την διεύθυνση απο το σπίτι μου"λεει και κουνάω το κεφαλι μου.
-έλα εδω"λεω και την αγκαλιαζω
Λιγο μετα το ταξί σταμάτησε μπροστα σε ενα αρκετα μεγάλο σπίτι.
-φτάσαμε"λεει η Οφηλία και με κοιτάζει και χαμογελάει και ανοίγω την πορτα και βγαινουμε.Ο κυριος μας λεει κατι και παίρνουμε τα πράγματα και μπαίνουμε στην αυλή.Περπταμε σε ενα δρομάκι και βρισκόμαστε μπροστα στην πορτα.Η Οφηλία την χτυπάει και απο μενα ακούγεται μια φωνή.

Οφηλία:

Ο Tyler απο την ωρα που μπήκαμε στο ταξί για το σπίτι τον έβλεπα ίδρωνε και νομιζω ειχε ασπρίσει.Ηθελα να γελασω αλλα ήξερα οτι δεν ειναι σωστό.
Οταν χτυπησα την πορτα άκουσα απο μενα την φωνή της μαμά μου. Έπιασα το χερι του Tyler και του χαμογέλασα.
-ηρεμησε"λεω και μου χαμογελάει.
Με το που ανοιξε η πορτα μας είδε η μητέρα μου εγινε ο χαμος.Αγκαλιες φιλια και δεν ξερω και εγω τι αλλο.Η μητέρα μου τρελάθηκε με τον Tyler οπως και εκεινος μαζι της.Βεβαια οταν του ειπε οτι μπορει να την φωνάζει αγαπη (love ) με κοίταξε με απορία.Βεβαια του εξήγησα οτι ετσι την λένε και μετα γέλασε και εκεινος.Μετα καθήσαμε στο σαλόνι και λέγαμε διαφορά μεχρι που ο Tyler μες άφησε για να παει να κανει μπάνιο.
Και ετσι έμεινα μόνη με την μαμά μου.
Εκεινη με κοιτούσε και γελούσε.
-πες μου"λεω
-βλεπω ποσο χαρούμενη εισαι και χαίρομαι ακομα πιο πολυ για σενα"λεει και μου κρατάει τα χέρια
-ειμαι πολυ καλα.αληθεια και ο Tyler ειναι το κατι αλλο"λεω και χαμογελάω
-πρεπει να ειναι καλο παιδι"μου λεει
-ειναι.. μπορει να τον βλέπεις ετσι με τα ταττουαζ και αυτα αλλα ειναι καλος."λεω
-αυτο εχει σημασία.Αν εισαι εσυ καλα δεν θα κοιτάς τι λεει ο ένας και ο αλλος"μου λεει
-εσυ πως εισαι;"ρωταω και σοβαρεύω
-ειμαι καλα και εγω ηρεμώ και ειμαι καλα.Και νομιζω οτι σου χρωστάω και μια εξηγήσει απο την μεριά μου για το τι εγινε" μου λεει και κουνάω το κεφαλι
-δεν θελω τωρα.Αν εισαι εσυ καλε αυτο μου φτάνει.Και μπορω να φανταστώ εναν αρκετα καλο λόγο που θα μπορούσε να χαλάσει μια οικογένεια"λεω και δεν έσω καταλάβει οτι κλαίω παρα μονο οταν η μητέρα μου μου σκουπίζει τα ματια μου.
-ετσι ειναι αγαπη μου.Απλα τωρα θα υπάρχει και ενα παιδι στη μεση και δεν ηταν απλα τα πράγματα"λεει και κανω κάγκελο
-τι λες μαμά;"ρωταω
-ο πατέρας σου θα ξεκινήσει μια καινουρια οικογένεια και λογικο να μην μας θελει μεσα σε αυτη"λεει και σηκώνομαι όρθια.
-δεν το πιστεύω"λεω και τοτε βλεπω τον Tyler ενω κατέβαινε της σκάλες να κανει μεταβολή και να ξανα παει επάνω.
-Αστα αυτα δεν ήρθες εδω για να σκέφτεσαι τέτοια ήρθες εδω για να περάσεις καλα της γιορτές με τον φίλο σου"μου απανταει
-εχεις δίκιο"λεω και κάθομαι δίπλα της και την αγκαλιαζω
-το νερό σταμάτησε οποτε πρεπει να τελείωσε.Ανεβα επάνω και θα τα πουμε αύριο που θα είστε ξεκουραστεί"λεει και σηκώνομαι απο τον καναπέ και παω πανω. Οταν ανοίγω την πόρτα τον βλεπω να ειναι μπροστα απο την βιβλιοθήκη μου και να κοιτάζει φωτογραφίες.Παω πισω του και τον αγκαλιαζω και ακουμπάω το πρόσωπο μου στην πλάτη του.Εκεινος γυρνάει και με αγκαλιάζει και δεν λεει τιποτα παρα μονο οταν αρχίζω να κλαίω.
-εεεεει τι εγινε;"με ρωταει και κρατάει το πρόσωπο μου στα χέρια του.
-οι γονεις μου χώρισαν γιατι ο πατέρας μου θα ξανα γινει πατέρας και ετοιμάζει καινουρια οικογένεια"λεω και γουρλώνει τα ματια του.
-αυτος χάνει.Ειστε δυο γυναίκες υπέροχες και απο την στιγμη που διάλεγε κάποια αλλη αυτος ειναι ο χαζός οχι εσεις.Ελα τωρα να ξαπλώσουμε γιατι αύριο θα με γυρίσεις παντου"λεει και με αρπάζει και με πετάει στο κρεβατι και εγω γελαω.
-Πραγματικα δεν ξερω τι θα εκανα χωρις εσενα"λεω και τον φιλάω.
-αυτο ειναι κατι που δεν θα μαθεις ποτε"απανταει και με αγκαλιάζει και με τραβάει πανω του.





Ταταν οριστε ενα ακομα κεφάλαιο.Ελπιζω να σας αρεσει.Μεχρι το επομενο λοιπον!!!😍😍😍😍

H μάχη του έρωτα Where stories live. Discover now