~Έρωτες στα σχολεία!~

~Κεφάλαιο 22~

Ντρινν ντρινν

Ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο μου και αμέσως ξυπνάω.
Πιάνω το τηλέφωνο στα χέρια μου και κοιτάζω την οθόνη, είναι η Χαρά.

Ε- Ελα αγάπη μου, έγινε κάτι; λέω ενω ακούω τη Χαρά να ρουφάει τη μύτη της.

Χ- Όχι απλά θέλω την βοήθεια σου δεν ξέρω τι να κάνω με τον Άρη, λέει και ρουφάει ξανά την μύτη της.

Χ- Μπορείς να βρεθούμε;

Ε- Ναι μιξιάρικο στο γνωστό μέρος σε 15 λεπτά;

Χ- Εειιι σταμάτα δεν είμαι μιξιάρικο, λέει και ξανά ρουφάει τη μύτη της και αρχίζουμε να γελάμε και οι δυο.

Χ- Και ναι στο γνωστό μέρος σε 15 λεπτά!!!

Ε- Χαχα ναι οτι πεις τα λέμε σε λίγο μιξιάρικο τσαοο..

Χ- γκρρρ αυτό θα μου το πληρώσεις!!!

Ε- Οτι πεις μιξ...

Χ- Μην το πεις...

Ε- χαχαχα τσαοο!!

Το κλείσανε και άρχισα να ντύνομαι, φόρεσα φωτο και πήρα λεφτά,κλειδιά και κινητό και έφυγα για την καφετέρια.
Όταν έφτασα εκεί είδα τη Χαρά να κάθεται στο τραπέζι μας.

Ε- Ήρθαα, πως πάει;;

Χ- Καλά, μα τι λέω χαλιάα, λέει και αρχίζει πάλι να κλαίει.

Ε- Ελα μη κλαίς!!! Σκέφτηκες αυτό που σου είπα; Σκέφτηκες αυτό με τη Ντίνα; θα του δώσεις μια ευκαιρία να σου εξηγήσει;

Χ- Ναι! Όμως...

Ε- Δεν υπάρχει όμως, αν πραγματικά τον αγαπάς τότε πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία!

Χ- Το ξέρω κα αυτό θα κάνω σε αγαπάω!!! Λέει και με παίρνει αγκαλιά.

Ε- Λοιπόν τι θα κάνεις θα τον πάρεις να κανονίσετε ώστε να σου εξηγήσει;

Χ- Δεν χρειάζεται ήρθε αυτός. Λέει ενω με αφήνει απο την αγκαλιά της και κοιτάζει προς το μέρος του.

Τα αγόρια μας βλέπουν και έρχονται προς το μέρος μας.

Β+Α- Γεια σας κορίτσια! Λένε τα αγόρια και ο Άρης κοιτάζει την Χαρά.

Α- Χαρά μπορούμε να μιλήσουμε;

Χ-  Δεν ξέρω... ίσως ναιι... Λέει και τον κοιτάει και όλο το πρόσωπο του Άρη φωτίστηκε με το χαμόγελο του.

Β- Τέλεια... Μωρό μου πάμε εμείς μια βόλτα, να τα πούνε τα παιδιά; Λέει και περνάει το χέρι του απο τη μέση του.
Του γνέφω και φεύγουμε.Πήγαμε βόλτα στα μαγαζιά, πήρα δυο τζιν και τέσσερις μπλούζες και στο Βαγγέλη μια μπλούζα που άρεσε και στους δυο μας. Ο Βαγγέλης από την άλλη πήρε δυο μπλούζες και δυο τζιν και σε έμενα ενα φόρεμα που μόλις το είδα στη βιτρίνα ξετρελάθηκα. Συνεχίσαμε την βόλτα για λίγο και μετά με πήγε σπίτι. Έχουν σχεδόν περάσει τέσσερις ώρες από τότε που αφήσαμε μονά τους τα παιδία να μιλήσουν και ακόμα δεν έχω νέα τους. 
Σηκώνομαι για πάρω το τηλεκοντρόλ για την τηλεόραση όμως με σταματάει το τηλέφωνο μου που χτυπάει και στην οθόνη εμφανίζεται το όνομα της Χαράς.

Ε- Ναιι; λέω με τσιριχτή φωνή.

Χ- Έλα Έλενα εγώ είμαι να περάσω απο το σπίτι σου; λέει η Χαρά σοβαρή και εγώ αμέσως σοβαρεύω.

Ε- Ναι ναι πέρνα. Συμβαίνει κάτι;

Χ- Θα σου πω! Σε πέντε λεπτά θα είμαι σπίτι σου!
Το κλείνουμε και όντως μετά από πέντε λεπτά ήταν στο σπίτι.

Ε- Έλα ρε τι έγινε;

Χ- Έλενα!?

Ε- Τι;

Χ- Εγώ και ο Άρης...

Ε- Ναιι;;;

Χ- Εγώ και ο Άρης τα βρήκαμε!!!! λέει αμέσως τσιριχτά και με παίρνει αγκαλιά ενω αυτή τη φορά τσιρίζουμε και οι δυο χοροπηδώντας.

Ε- Τι τέλεια! Πρέπει να μου τα πεις όλα κυρία μου, όχι τώρα, ΤΩΡΑ! Λέω και την τραβάω πάνω στο δωμάτιο μου.
Όλο το απόγευμα το περάσαμε μαζί μιλώντας για το πως τα βρήκαν τα παιδιά και φροντίζοντας τον εαυτό μας! Βάψαμε νύχια και βάλαμε μάσκα προσώπου. Χτυπάει κουδούνι... Κατεβαίνουμε κάτω και ανοίγουμε την πόρτα ενώ είχαμε ακόμη την μάσκα πάνω μας. Βλέπουμε τον Βαγγέλη και τον Άρη να μας κοιτάζουν.

Α- Ααα μην με φάτε είμαι πολύ ωραίος για να πεθάνω, λέει και κρίνεται πίσω απο ενα αυτοκίνητο.

Α- Φάτε αυτόν! Λέει και συνεχίζει δείχνοντας τον Βαγγέλη.

Β- Τιι; Εγώ είμαι πιο ωραίος απο αυτόν για να πεθάνω,λέει και κρύβεται και αυτός.

Εμείς αρχίζουμε αμέσως να γελάμε και τα αγόρια είχαν μείνει εκεί να μας κοιτάζουν λες και είμαστε εξωγήινοι. Λογικό μιας και φοράμε αυτή τη μάσκα.

Χ- χαχα εμείς είμαστε ρεε η Χαρά και η Έλενα!

Και μόλις τα λέει αυτά η Χαρά τα αγόρια ησυχάζουν και έρχονται προς το μέρος μας.

Α- Χα ναι το ξέραμε πλάκα σας κάναμε! Λέει και μπαίνουμε μέσα.

Ε- χαχα ναι το ξέρουμε! Λέμε και εγώ και η Χαρά αρχίζουμε πάλι να γελάμε.

Β- Πλάκα σας κάναμε! Τι δεν μας πιστεύετε;

Χ- Ναι καλέ σας πιστεύουμε! Λέμε και γελάμε αφήνοντας τα αγόρια κάτω και πηγαίνοντας στο μπάνιο για να βγάζουμε τη μάσκα που πλεον έχει σπάσει απο το γέλιο. Ευτυχώς που την είχαμε απο πιο πριν. Την βγάλαμε και πήγαμε κάτω.

Α- Επιτέλους το βγάλατε αυτό το πράγμα, λέει και γελάμε.

Χ- Ναι το βγάλαμε χαχα.

Ε- Είμαι πολύ όμορφος για να πεθάνω, λέω με βαριά φωνη.

Χ- Και εγώ είμαι πιο ωραίος απο αυτόν για να πεθάνω, λέει με την ίδια βαριά φωνή και αυτή και αρχίζουμε να γελάμε.

Χ- χαχα έπρεπε να βλέπατε την φάτσα σας χαχα!!

Α- Ρεε!!! Λέει και αρχίζουμε όλοι να γελάμε.

Παραγγείλαμε πίτσα και είδαμε ταινία και μετά τα παιδιά έφυγαν και εγώ με τον Βαγγέλη κοιμηθήκαμε μαζί αγκαλιά.

♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
Heyy!!!
Αυτό ήταν ο Άρης και η Χαρά τα βρήκανε πως σας φαίνεται;