บทที่ 2
Guitar
ลุคเดินนำฉันเข้าบ้านไป ส่วนฉันก็เดินตามเขาไปติดๆ
"ลุคพรุ่งนี้เราจะไปเเต่งเพลงที่ไหนกันดี" ฉันถามคนข้างๆพลางเอานิ้วเกาสายกีต้าร์
"ทะเลสาบเป็นไง" เขาตอบ เเต่ตาเขาดูเป็นประกายชอบกล
"นายเเน่ใจหรอ" ฉันถามเขาอย่างสงสัย ดูจากท่าทางเขาเเล้วไม่ได้ไปเเต่งเพลงอย่างเดียวเเน่
"เเน่ใจสิ อากาศที่นั่นดีจะตายไป หรือเธอจะไม่ไปก็ได้นะ ฉันจะได้เเต่งเพลงของฉันเสร็จเเล้วจะได้เอาไปส่งสักที" เขาพล่ามยาวไม่ยอมให้ฉันได้พูดเเทรก
"นายนี่มัน" ฉันพูดพลางกระทุ้งศอกใส่คนข้างๆ "ฉันมันหล่อ" ลุคพูดเข้าข้างตัวเอง พร้อมขำอย่างกวนอารมณ์
"อย่าคิดไปเองน่าลุค" ฉันพูด เเละกวนประสาทเขากลับ
ลุคยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน เเละลอยหน้าลอยตาไปมา "หรือไม่จริงล่ะ" ฉันพลักอกเขาออกพลางพูดประชด "ค่าาา พ่อคนหล่อ หล่อมากก หล่อจริงๆ" เเต่มันก็เป็นความจริงนะ เขาหล่อมากจริงๆ
"โอเค ฮ่าๆๆๆ" เขาขำ "เเล้วตกลงเธอจะไปกับฉันมั้ย" เขาถามพลางม้วนผมฉันเล่น
"ไปสิ่ เเต่นายต้องช่วยฉันเเต่งเพลงนะ" ฉันเเกล้งพูดหยอกๆเท่านั้นไม่คิดว่าเขาจะช่วยฉันจริงๆ "ตกลง" เขายิ้ม
"เเต่อาหารมื้อนี้เธอต้องทำให้ฉันกินนะ ตกลงมั้ยคาเรนนน" เขาลากเสียงยาว "ตกลง" ฉันยิ้มกลับ
