บทนำ
ฉันชื่อ คาเรน เวสท์ อายุ 18 ปี ฉันกับ ลุค เคอร์สัน สนิทกันมากๆมากซะจนใครบางคนที่เห็นเขากับฉันก็นึกว่าเราสองคนเป็นเเฟนกันซะหมด
ลอสเเอนเจลิส, รัฐคาริฟอร์เนีย, สหรัฐอเมริกา
ฉันนั่งบ่นเรื่องกีต้าร์ของฉันให้ลุคฟัง เขาทำหน้าทำตาล้อเลียนขณะฉันพูด
"ลุคฉันซีเรียสนะ" ฉันทำคิ้วขมวดใส่เขา "ใช่เธอซีเรียส ฉันก็กำลังทำให้เธออารมณ์ดีอยู่นี่ไง" ลุคพูด
"ขอบใจมาก" ฉันกรอกตาใส่เขา
"เเล้วเธอจะเเต่งเพลงเเนวไหนล่ะ" ลุคเอ่ยขึ้นหลังจากที่ฉันนั่งเงียบมาสักพัก "เเนวรักเเหละมั้ง" ฉันตอบ
"เเล้วความรักนี่มันรักเเบบไหนล่ะ เเอบรัก รักไม่กล้าบอก หรือรักเเต่บอกไม่ได้" เขาถามต่อ "ฉันก็กำลังศึกษาอยู่น่ะ" ฉันตอบส่งๆ
"นี่เธอไปศึกษากะใครเนี่ย" เขาเอียงคอถามฉัน
"Google" ฉันตอบอย่างไม่สบอารมณ์ "ฮ่าๆๆ เธอนี่มันตลกซะจริงๆ" เขาหัวเรอะฉันอีกเเล้ว
"ไม่คิดจะลงทุนหน่อยหรอ" เขาถามอีกเป็นรอบที่เกือบสิบ "ไม่หรอก นายจะให้ฉันมีความรักเพื่อเเต่งเพลงน่ะนะ ประสาท" ฉันบอก
"ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น ฉันหมายถึงเราน่าจะไปถามคนที่มีความรัก" เขาตอบค่อนข้างจริงจัง
"ก็ไม่เลวนะ" ฉันเห็นด้วย มันน่าจะออกมาดีมากกว่านั่งค้นใน Google
"ฉันว่าฉันจะไปเเต่งเพลงต่อเเล้ว พรุ่งนี้เจอกัน" ฉันบอกพลางยิ้มให้เขา ก่อนจะลุกเดินขึ้นห้องไป
