Laiphar - 1

26.4K 641 35
                                    

[WARNING: The story and the scenes are all fictional. Any similarities of the actual names, descriptions of the story are all coincidence only. Please do not mind all the wrong grammars and typos in this story. Edited version will be release as soon as this story completed. It'll need much time and effort so please wait patiently and please do not judge the authors work if you do not like it's plot and sequences, for all you know that nobody's perfect and so do I. Thank you for welcoming me in this site and continue being with me for the next years. Thankyou -M4E]

***

(REVISED | FEB 2018)

[Shayle Oracle Oz]

Halos hindi ako makahinga dahil sa sonrang kaba habang ipinu pwesto ni Daddy sa magkabilag braso ko ang Vessel jewel. I don't have any idea kung bakit niya ako nilagyan ng Vessel Jewel, all I know is kailangan ko ito suotin simula ngayon.

Hindi magkaundagagang niligpit ni mommy ang mga gamit ko sa kama at inilagay iyon sa isang malaking maleta. Binuksan niya ang aking cabinet saka basta nalang isinusok sa maleta ang mga damit ko. Dahil sa kaka tingin kay mommy ay hindi ko na napansing ikinabit na pala ni daddy ang vessel jewel saakin.

"Ahhh!"

Impit na sigaw ko nang maramdamang halos kinakain ng Vessel Jewel ang kapangyarihang mayroon ako.This Vessel Jewel that daddy wants me to wear, is a 'pulling back' type of jewel. It means, pinipigilan nito ang sobrang pagdaloy ng kapangyarihan ko.

Yes,I can still use my power but 80% are out. If I am a low type magician,siguro kanina pa ako nahimatay dahil sa sobrang drain, but I am not.. I am aware of it pero wala na akong alam naiba pang detalye.

"Does it still hurt?"

Mommy asked habang binabalotan ng cast ang braso ko. Kung titignan ay para lang itong protector para sa muscles. Napaka weird sa pakiramdam na may muscle cast, feeling ko tuloy na baldado ang mga braso dahil sa sobrang pamamanhid. Hindi ko na ito maramdaman, napapagalaw ko pa naman ang mga daliri ko pero hindi ko maramdaman ang contraction nito sa buto at muscles ko. Parang magic lang kung gumalaw.

"Not that much, mommy"

I responded to her question habang nakangite. Mommy stopped rolling the cast on my shoulder which I wondered. Hindi ko din mapigilang malungkot dahil sa reaksyong ipinapakita niya, it's not like we're not gonna see each other na, makaka uwi pa naman ako kung gugustuhin ko eh.

"Mommy..."

I called her,napatingin naman ito saakin pero puno ng lungkot ang mga mata. Isang tanawin na kailangan man ay hindi ko maatimna tignan, kung ako lang ang masusunod eh ayaw ko siyang iwanan-silang iwanan ni daddy. Kaya lang nang mapatingin ako kay Daddy, mukhang buo na talaga ang disesyon niya, tignan mo nga't nagmamadali pa siyang mag impake ng mga damit ko. Natigil kasi si mommy sa pagliligpit kaya siya na ang tumapos.

I don't want mommy to be sad, don't want Mimi to cry, ayoko nang ganun.

"Daddy? Pwede ko po bang kontrahin ang gusto mong mangyari?, Gusto ko pong manatili kasama ninyo ni mommy, dad. Makinig ka naman sa akin ohh, please...just once"

I almost begged while crying, ngunit hindi man lang siya mukhang na antig at matigas pa rin itong umiling saka tumayo ny diretso.I hate how Daddy decides everything without my permission, pero alam ko naman na para sa akin ang lahat ng to. For my own benefits and safety.

"Kailangan mo nang umalis Racle"

Mommy interrupted kaya naman napabaling ako sa kaniya, unlike nung kanina ay matigas na itong nakatingin sa may bintana, walang ka rea reaksyon ang kaniyang mukha kaya hindi ko maiwasang mangamba.

Laiphar: A Great Sorcerer (2016)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt