Yoldaydım up uzun bir yolda...başımı otobüsün camına yaslamış dışarıyı izliyordum.bu yolculugun hiç bitmemesini istiyordum.Lakin telefonumun calmasıyla irkildim.Telefonuma baktım.Annem arıyordu cevap vermeyerek kapattım.telefonumu da tamamen kapatmıştım. hiçkimseyi ne dinlemek nede duymak istiyordum
gelelim benim hikayeme;
benim adım hayat..13 yaşındayım kayserinin bir köyünde yaşıyorum.ben küçüklükten itibaren mutsuzdum.çünkü mutluluk nedir bilmiyorum acikcasi..Köyde yaşayan hayvanlara bakan ve ev işleriyle ugraşırdım...babam çiftçiydi.annem ise ev hanımı üç kızdık 1'de abimiz vardı.abim ilkokulu okuduktan sonra babamın yanında çiftçilik yaptı.biz hiç okula gitmedik çünkü bizim köyde kız çoçukları okutulmazdı.ellerinde gelirleri olan aileler okuturdu.ben okula giden çoçukları gördükçe duygulanır. Bende okula gitmek istiyorum diye ağlardım annem bana sarılır;
- kızım yapma böyle durumumuz belli. Yoksa bizde isteriz seni okutmayı derdi.Annemin tesellileriyle susardım.
ARKADAŞLAR BU HİKAYE BENİM İLK HİKAYEM EĞER YANLIŞIM YAZIM HATALARIM VARSA AFFEDİN! BU ARADA YORUMLARINIZI BEKLERİM! KÜTÜPHANEYE EKLEMEYİ UNUTMAYIN:)YENİ BÖLÜM EN KISA SÜREDE GELECEK:))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİM HİKAYEM(DUZENLENİYOR)
Teen FictionMutluluk neydi? Şeker yemek mi? veya çikolata? Salıncaklarda sallanmak mı? Sokakta arkadaşlarınla oyun oynamak mı? Peki mutluluğu hiç tadmamış kız için mutluluk neydi? Mutluluğu kısa süre tadıp geri mutsuz hayatına dönmek mi? Peki 15 yaşındaki k...
