Chapter 10: All For Nothing

31 4 0
                                    

Vote and Comment

------

Chapter 10: All For Nothing

[Kyeowo's POV]

Kalahating oras pa lang naman ako dito naghihintay eh. Saan kaya pumunta si Marshiee, psh! -______- Ang tagal naman niya, masyado na akong naghihintay ng matagal rito.

Joke! ^_________^v Kasalanan ko naman eh. Pinaghintay ko siya. Baka nga may ginawa lang sandali.

1 hour.

2 hours.

3 hours. Saktong tatlong oras na akong naghihintay sa kanya. Baka hinahanap lang niya yung daan, baka nawawala na yun. Ahihihi! ^______^v Hindi pa naman nun kabisado 'tong Manila.

Kawawa naman pala siya! Dapat hindi ako masyadong nagtagal. Hehehe. Pero hihintayin ko na lang siya. Maaga pa naman eh. Mag-picture nga muna nga ako sa blog ko, hinihintay na 'to ng mga ladies na followers ko sa blog ko! :"">

*kring*

*cli --*

Nakarinig ako ng pag-ring ng phone ko pero yung click para sa camera, hindi natuloy.

Hala! ^______^" Low battery na pala ako. Hehehe. Nilingon ko na lang yung shop na nandito sa  likod ko. Ipapa-charge ko na lang maaga pa naman eh.

Pagkatapos kong ipa-charge. Bumili na  lang ako ng makakain na ngayon ko lang nakain, yung ano ba 'to. Yung Bravo tsaka Mountain Dew. Ayaw kasi nila mommy na kumain ako ng ganto eh.

Pero nagugutom na kasi ako eh. Atsaka.. hindi ako pwedeng umalis sa pwesto ko ngayon, baka biglang dumating si marshiie, wala pa namang alam yun baka maligaw yun. Hehehe. ^_____^

Nagpapalinga-linga lang ako, baka kasi makita niya ako bigla eh. Baka hinahanap na nun ako. Yun pa naman, hay nako! ^____^ Hehehe.

Hindi ako mapakali sa upo ko. Medyo tumila na rin yung ulan pero madilim na rin. Nasaan na kaya ayon? Sana naman hindi siya napahamak. Nag-aalala tuloy ako sa kanya. Baka napahamak yun.

Hala! Sana hindi.. medyo malamog na rin. Hindi pala ako nakapagdala ng jacket or sweater man lang. Baka nilalamig na rin yun si marshiie, mukha pa naman siyang lampayatot. Hehehe. ^_____^

Hanggang sa dumilim na talaga. Siguro pass 6 na, hintay lang Carl, mamaya pa namang 8 pm nagsasara ng gate ang school kapag ganitong free days. Hehehe. Naghintay pa ulit ako.

Si Dominique lang yung tumatawag sa akin na Kyeowo, dati parang ang pangit pakinggan pero nung siya na. Hanep! Nagustuhan ko bigla! Ang galing!

Dugdug. Dugdug.

Napalunok ako. Bakit ba kahit binabanggit ko lang yung pangalan nun halos mabaliw na 'tong puso ko kakatibok? Ano bang meron sa kanya?

"Sir, full charge na po yung phone niyo."

Kinalabit pa ako at humarap naman ako sa kanya. "Salamat! Hehehe!"

Nag-blush yung babaeng nag-abot ng phone ko atsaka umalis. Hehehe. Hindi ako nagpapa-cute. Cheerful lang talaga ako. Jaya ganito.

Binuksan ko yung cellphone ko. Maraming missed calls, 53 missed calls. Hehehe. ^____^ Ang daming naka-miss sa akin.

Tiningnan ko. Isa kay Gerald, bakit kaya? 23 sa school phone, huh? May ipapagawa ba ang registrar sa akin? Bakit kaya sila napatawag? At yung iba, sa isang unregistered number, sino naman kaya 'to?

*kring kring*

School Phone calling...

"Hello! Hehehe. Sino 'to?"

Pretentious {Ellipsis}Where stories live. Discover now