Masakit umaasa you know, Bakit kailangan pa kasing magmahal ng lubos diba di pa pwedeng puppy love nalang muna bakit kailangan pang dumating yung pag-ibig na yan? Pero sabi nga nila sa pag-ibig di pwedeng puro masasaya lang at walang sakit, mas grabe ang sakit na mararandaman mo bago ka maging maligaya sa buhay. May mga times na gusto mo nang sumuko diba? Pero nandyan ka parin kung saan ka nagmahal at nasaktan. Alam mo bang gusto kong ipamukha sayo na wala ka ng pag-asa, but you still hoping and wishing that someday you are the one with him or her I am right? hoping that you still have a chance. Pero minsan subukan mong gumising sa katotohanan na hindi magiging kayo na hanggang dyan nalang kayo kung anong status niyo. Mas maganda na pinamumukha mo na sa sarili mo na wala ka nang pag-asa sa taong iyan dahil kung lagi ka nalang umaasa walang mangyayari sa buhay mo ung hindi umasa sa taong pinipilit mong mahalin ka pero hindi ka naman talaga mamahalin. Masakit mang tanggapin sa sarili mo pero atleast unti - unti nawawala na ang feelings mo para sakanyan diba, mas worth it. Isang araw mamiss ka ng taong yan kung sakaling pinaparandam mo sa kanya yun diba paano pag hindi? talagang di ka mamiss niyan kung sakaling mawala ka man sa mundo niya o buhay niya pero kung pinaparandam mo sakanya na lagi kang nandyan malamang isang araw kung sakaling makasalubong mo sya sa corridor baka sakaling sabihin niya pa sayo "kamusta na? namiss kita di ka na kasi nagpaparamdam" diba atleast na appreciate ka niya nung mga panahon na nandyan ka nung mga panahon na gusto mo pa siya.
