Ze hebben net een flink ontbijt achter de kiezen: bruine boterhammen, dikke plakken kaas en ham, aardbeienjam. Rani is stijf van het stevige trainen gisteren. Haar kuit- en dijspieren voelen als strak gespannen kabels. Dat belooft! Wel plezierig, al dat stampen en hurken en rekken en buigen. Gisterenmiddag leerden ze een kort dansgebed voor de god Shiva, de god van de dans, met alleen maar arm- en handbewegingen, daarna nog een stukje met allemaal passen.
Benieuwd wat ze vandaag zullen doen. Hopelijk krijgen ze tussendoor weer van die leuke verhalen over goden te horen. Ze gaat staan en rekt zich uit. Ze heeft het hier aan haar zin. De groep valt mee, de juf ook en het nonnenklooster is een veel fijnere plaats dan ze zich had voorgestelt. Goed dat ma tijdig de affiche zag in de bibliotheek: 'Bharata Natyam, Zuid-Indiaanse tempeldans'. Het ligt Rani wel. 'Zullen we nog even de tuin lopen?' vraagt Anna.
Rani grinnikt als ze Bram op de bank naast het tuinhuisjr zirt zitten. Alleen.
Geen wonder dat haar vriendin nog even de tuin in wil. Anna heeft duidelijk een boontje voor Bram. Zij is niet alleen trouwens. Bram ziet er best knap uit. Groot, gebruind, steil blond haar en en op het mysterieuze af stil. Bovendien is hij de enige jongen hier. Hij is bijna vijftien, anderhalf jaar ouder dan zij en Anna.
Anna ploft naast hem neer. Of de cursus hen bevalt, vraagt ze. En waar komt hij vandaan? Hij antwoordy kort, vraagt zelf niets. Hij lijkt niet zoveel zin hebben in een gesprekje.
Anna ratelt er maar op los, ook Rani krijgt er geen woord tussen.
Wanneer ze met zijn drieën naar de oefenzaal lopen, doet Bram zijn mond weer open. Of ze allang Bharata Natyman danst, wil hij van Rani weten. Later zou ze beseffen dat alles begon met die vraag. Later. Nu is ze alleen maar verbaasd. 'Allang? Hoezo? Ik begon gisteren, net als iedereen hier.'
Dat ze er wel erg goed in is, beweert hij. En dan: 'Als je nu voor het eerst Bharata Natyam danst, heb je het waarschijnlijk van vroeger. Misschien was je wel Rani kijkt nog verbaasder. 'En jij mijn nattuvanar zeker? Het vliegt er zomaar uit. Goed dat ze dat moeilijke woord onthouden heeft. Zal wel indruk op hem maken. 'Waarom ook niet? Ik heb een goed muzikaal oor en gevoel voor ritme. Mijn ouders hebben dat niet, niemand in mijn familie voor zover ik weet. Zal ik ook wel van vroeger hebben.'
Ze schrikt van de manier waarop hij dat zegt ...
