My BESTFRIEND'S heart

MBH: 35

" Ah- Andy san ka pupunta?" si Briahnna naman.

" Uuwi ako ng Manila, maghahanap ako ng gamot, para sa taong Bitter." sabi naman nito, at sumakay sa sasakyan.

napatingin naman ako kay Briahnna, na nakaitngin din sa akin.

" You want to say something?." sabi ko naman dito. umiwas naman ito ng tingin.

" Wala na. Wala. promise. sige Girl, papasok na ako sa loob ng resorts, magkukulong lang ako sa kwarto, baka sakaling bumalik si Andy at dala yung gamot para sa Bitter." sabi naman nito, pinandilatan ko pa ito, kaya pumasok na ito, papasok sa resort, habang ako naiwan nag-iisa.

Hindi ko mapigilang tumulo ang luha. Andy is right, hanggang nagyon, Brixx always had a especial place on my heart. bakit ba kahit anong gawin ko? hindi ka nawawala Brixx. pinilit ko makalimutan ka, nagawa ko naman eh, I did. pero bakit sa isang sulok ng puso ko, nandoon ka lang, at hindi ka maalis, i went to Newyork, nagpakapagod ako ng sobra- sobra, nagtrabaho ako, nag-libang ako ng sobra, but youre still here, Bullshit naman eh.

Kaya siguro, hindi ko maiwan ang lugar na ito, dahil lahat ng ala-ala nandito, kaya wala akong nagawa kundi bumalik sa lugar na yun, Yes sa lugar na ito.

" Wow, nakakapagod naman dito, Girl eh." reklamo ni Briahnna.

" Ang arte mo talaga. aakyat ka lang ng bundok Briahnna." sabi ko naman dito, halata sa kaniya na hindi sanay umakyat talaga, kikay kasi.

" Stupid!." sabi ko pa. sa amin tatlo kasi, ito ang napaka arte talaga.

" Bilisan mo nga Briahnna. ang arte mo, Ihuhulog kita sa bangin, ng matuluyan ka na sa kaartihan mo." si Andy naman, Yeah tama kayo, bumalik siya, kahit nabadtrip siya hindi niya naman ako matitiis.

Inirapan ko na lamang si Briahnna, na nahuhuli na sa amin, kaya ng makaakyat kami sa bundok. ay ito tatlo kaming nakatingin sa kawalan.

" Ang ganda dito!." sabi naman ni Briahnna, na sumisigaw.

" George. are you ok now?" sabi naman nito sa akin.

" Kung hindi ngayon, kailan pa ang tamang panahon?." si Briahnna ulit, minsan naiisip ko bagay silang magsama ni Crade.

" Umakyat kami dati dito, in this place i burried my Feelings. It just a 10 footsteps away from here. sa bandang yun, dun ako nagsisigaw. na ayoko na siyang mahalin. When i saw how he worried about his Gf, dun ko nakita na walang wala akong pag-asa, na kaya niya akong kalimutan para kay Rhia. and when that time comes, Wala akong nagawa kundi umakyat dito, at mag sisigaw, He said he will never leave me, but the hell with that. i went to Newyork, I work 24 hours twice a day. i never sleep, i never ate, hanggang sa-. Xycell came, he's there. He showed me na, Im deserving to be loved. pinaramdam niya sa akin na, pwede akong mahalin." sabi ko dito.

" But worst thing is. You cant love him, Completedly. Margauxx. habang maaga pa, maging totoo ka kay Xycell, dont hurt him." sabi naman nito.

" But Andy, natutunan kong mahalin si Xycell. i know i did."

"But not same, as you love Brixx." si Andy ulit.

" Andy,."

" Marg's. Just face it, wag mong saktan ang isang tao, kung alam mo kung gaano kasakit. Masaktan!." si Andy ulit.

" Hindi mo ikukulong ang sarili mo dito, kung hindi ka nagtatago sa nararamdaman mo, i know it, this place is valuable for you, Margauxx, pakawalan mo na ang sarili mo, ibalik mo kung ano ka noon, hindi mo kailangan maging ibang tao, para lang masabi mo na nakapag moved on ka na! one day soon, you'll find your true happiness. just get back from what it started, at doon mo hanapin ang sagot sa dapat mong gawin. hindi ang pag-iwas ang kasagutan dito Marg's." mahabang sabi nito. bago ako niyakap.

When id try to go back, from the start. Andy is right. tama nga ba na pilitin kong baguhin ang sarili ko? Have you ever loved somebody who doesnt mean for you?

Do you ever Tried to Sleep at night, but when you tried to sleep, hell you can't because He's there. You cant ease him at your mind. dahil bumabalik siya Paulit-ulit..

at wala kang magawa, it's like facing alone in the dark, kahit gusto mong kumawala, o pilitin mong mag-umaga, hindi agad darating kailangan mo pa mag antay ng ialng oras, para mag umaga. at wala kang magagawa kundi antayin ang araw na iyon.

Bawat araw, na dumarating, Naalala mo siya, naiisip mo siya. and hell, I cant live like this, yun ang palagi kong sinasabi ko sa sarili ko. hanggang sa bumilis ang oras, tumigil na din ang anahon para sa akin.

Nagiisip ka, araw araw, Kung naalala ka ba niya? naiisp ka ba niya? but i know the Answer.

I know He can't.

And i know he never will.

He never will..

Kaya natanggap ko na, no matter what id o, i never had my Bestfriend's heart. that's why i set Him Free. i set him free.