Naglalakad na kami ni Dawn papuntang locker para kunin ang mga gamit namin for the next class. Itong si Dawn naman non-stop ang kadaldalan kanina pa yan nagsasalita,walang katigilan ang bibig. Kung ano-anong kinekwento di naman ako makarelate. Psh!
"Ay! Yenna!" biglang sigaw ni Dawn
"Ay!Nadapang kabayo! Ano ba naman yan Dawn?! Makasigaw? Walang bukas..ano ba yun?" aisshh feeling ko mabilis ata akong mamamatay pagkasama ko talaga 'tong babaita na 'to eh!
"Naiwan ko yung paperbag ko sa may Cafeteria" psh! yun lang pala..
"oh tara kunin na nati-"
"Wag na! Wag na.. Ako na lang kukuha. Kunin mo na lang gamit mo sa locker tas kita na lang tayo sa tapat ng building ng next class natin" sabi nya sabay harurot na ng takbo papuntang cafeteria.
Gaya nang sabi nya pumunta na ako sa locker ko at kinuha na ang gamit ko. Nang may nahulog na papel sa isa sa mga librong hawak ko. Pagdampot ko..ay hindi pala isang simpleng papel. Kundi isang picture. San kaya galing to? I said in the back of my mind.
Ipinaharap ko na ang picture. Kinilabutan ako sa nakita ko, ang nasa picture kasi ay yung lalaking naka-hood at salo-salo ako yung scenario sa cafeteria na ang alam ko eh..imagination lang. Pero imagination ko nga lang ba talaga yun?
"Aisshh! Ano bang nangyayari sa'kin? Mababaliw ata ako sa dami ng weird things that happen today" I just blurted out unintentionally because of so much frustration.
But here it goes again. I IGNORED it AGAIN. I guess it just a prank..hindi na kailangang problemahin. Isinuksok ko na lang ulit ang picture na yun sa isa sa mga libro ko. At pumunta na sa building kung saan kami magkikita ni Dawn.
_____
"Yen,tara punta tayong mall. Magshopping tayo. My treat" kasalukuyang palabas na kami ni Dawn ng school.
"Hindi ako pwede,Dawn. May trabaho pa ako sa Hour Cafe diba? Next time na lang"
"Eh~ Yenna naman eh..puro ka naman next time di naman nangyayari"
"Promise! Next time..babawi ak-"
Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng may mabunggo ako..
"Yenna"
Tiningnan ko ang tumawag sa'kin. Yung lalakeng naka-hood na nasa picture..he's here in front of me?! And again this feeling what I feel in the cafeteria scenario, strikes again. Feeling ko nag freeze na naman ang paligid at tanging kaming dalawa lang ang nakakagalaw..
"Sino ka ba?!" naguguluhan kong tanong sa kanya.
Instead,of answering my damn question. He just gave me three roses. A black one.
"Bakit mo ko binibigyan nyan? Sino ka ba?!"
______
"Hoy,Yenna! Gising na! Uwian na!" nagising ako sa malakas na yugyog at sigaw ni Dawn.
"Ay! Sorry, kanina mo pa ako ginigising?"
"Hinde~!!! Yenna,ngayon lang kaya halos magdapaos-paos na ako. Loka ka talaga" ta'mo nagawa pang mamilosopo. "Bilisan mo na dyan..tayong dalawa na lang ang nadito sa room" she's right only the of us left in the room.
"Opo..Nanay Dawn at salamat sa pagising" note the sacarsm
Lumabas na kami para ilagay na ang ibag gamit ko sa locker iiwan ko yung wala namang assignment para onti bitbit..
Habang naglalakad kami ni Dawn sa hallway papuntang locker room sumagi na naman sa isip ko yung panaginip ko. Binibigyan daw ako ng black rose nung lalaking nakahood. Wierd right?. Nightmares.
Binukasan ko na ang locker ko. Di ko pa nalalagay ang gamit ko sa locker ko nang tumambad sa'kin ang tatlong rosas na kulay itim.
"Dawn. Ikaw naglagay nito sa locker ko no?" sabi ko sa kanya sabay pakita ng mga rosas sa kanya.
Nanlaki ang mata nya at sabay kawag ng kamay nya " Ano?! Hindi ako ah! Grabe ka naman,Yen!"
"Sino naman kaya ang loko-lokong nagbigay nito?" banas kong sabi..
"Hala ka teh! Baka minumulto ka!" birong sabi nya..
"Wag ka nga magbiro ng ganyan,Dawn!"
Tumawa lang sya ng tumawa. Kaya binilisan ko ang paglagay nang gamit ko sa locker at tinapon na ang bulaklak na 'yon.
Iniwan ko na si Dawn di no na sya inintay na matapos. Ang gusto ko lang ay ang umiwi na. Feeling ko sobrang akong exhausted as sobrang dami ng nangyari ngayong weird.
