OUAT setindeki 2.günümdü. Elbetteki gergindim ama neyse ki Colin (Hook) vardı. Ailem öldüğünde vaftiz ailem oldukları için onlarda kalmaya başlamıştım. Yani Colin benim için abi figürü.
Karekterim ise Hook'un kızı ve Peter Pan'in gerçek aşkı. Karekterimin adı ise Faith. Kendimden bahsetmem gerekirse, uzun boylu ve zayıf bir kızım. Belki inanmazsınız ama saçlarım ve gözlerim mavi ile mor karışımı. Evet garip biliyorum ama böyle doğdum.
"Hey! Artemis kahvaltı yapmak ister misin?" Aslında buna bir soru denemez çünkü Colin yemek yemeği ne kadar çok sevdiğimi biliyor.
"Cidden soruyor musun?" Tek kaşımı kaldırdım.
"Gel buraya ufaklık." Gülümsedi ve beni kendine çekip tek kolunu omzuma attı ve Granny'e girdik.
"Ne yiyeceğinize karar verdiniz mi yoksa menü ister misiniz?" Garson çok kabaydı. Sanki bizim suçumuzdu onun garson olması. Colin tam ters bir cevap vereceğimi anlamış olmalı ki araya girdi.
"Bana 3 tane krep. Ona böğürtlenli waffle. 2 tanede sıcak çikolata lütfen." Laf sokmama izin vermediği zaman öndan nefret ettiğimi ve sinir olduğumu biliyor.
"Bana öyle bakma senden kortuğu biliyorsun." Gülmeye başladı.
"Hadi ama o kadar mı saldırganım?" Ona hiç dayanamadığı köpek gözlerinden verdim.
"Hımm dur bir düşüneyim. Starbucks'da sadece numaranı isteyen çocuğu yerde tekmelemen saldırganlık sayılır mı? Evet sayılır." Yüzüne hemen bir gülümseme yayılmıştı.
"Tamam pes ediyorum." Ellerimi kaldırdım.
Tam huysuzlaşmaya başlıyacaktım ki Colin'in birilerine seslenmesiyle kaşlarımı çatmıştım.
"Hey Robbie! Buraya dostum." Colin bizi görebilmesi için elini havada sallarken 'ne yapıyorsun?!' Bakışımı attım.
Bana doğru eğildi ve fısıldadı. "Seni sosyalleştiriyor ve sıcak kanlıymışsın gibi göstermeye çalışıyorum."
Robbie dediği çocuk benim yaşlarımda görünüyordu. Uzun boylu ve kahverengi saçları vardı. Gözünde ise güneş gözlüğü vardı. Benim yanıma oturdu. Elinde telefonu vardı. Sürekli mesaj geliyordu. Ben ise sinir olmuştum.
"Günaydın, Robbie." Colin selam verdi ama benimde telefonuma döndüğümü görünce masanın altından bacağımı tekmeledi ve dişlerinin altından konuştu." Artemis günaydın der misin?" Gözlerimi devirdim.
"Günaydın. Ben Artemis." Sıkması için elimi uzatmıştım ki o telefonundan dönüp bakmamıştı bile.
"Günaydın."
İşte o benim için son noktaydı. Birine ayda yılda bir kibarlık yaptığımda karşımdakide aynısını yapmadığında çok sinirlenirdim. Tam ters bir şey söyleyecektim ki siparişlerimiz geldi.
Kahvaltıyı hızla silip süpürdüğümde Colin daha 2. krebine yeni geçiyordu.
"Yine Dalia ile mi mesajlaşıyorsun?" Ah! Tabiki sevgilisi.
"Evet dostum." Telefonu masaya bıraktığında gözlerini gördüm. O kadar yeşildiler ki sanki içlerinde orman vardı.
"Sevgili olmadığınıza emin misiniz?"
"Kaçıncı kez sevgili olmadığımızı söylemem gerek, Colin?"
"Dostum onunla konuşurken zaman duruyor sanki. Artemis hayatında ilk defa biriyle tanışırken kibar davrandı ve sen fark etmedin. Saçlarını bile." Colin sesini birazcık yükseltmişti. Robbie döndü ve bana baktı.
