Bölüm 8

185 11 2
                                    

Yaşananları unutmaya çalışırken çizmelerimin ıslak zemine bastıkça çıkan sesini dinledim.

Hava kapalıydı. Normalde okula gitmem gerekiyordu ama hastaneye gidiyordum. Durağın yanından geçerken otobüs bekleyen insanların sıkıcı yüzlerini inceledim. Monotonluk suratlarına işlemişti. Yağmur hafiften yağmaya başlarken ellerimi cebime soktum.

-

Arya'nın odasını buldum ve içeri girdim. Bitkin bir şekilde bana baktı. Kolundaki serumlar artmıştı. Dün, Arya bayılmıştı. Ama sadece bayılmaktan çok daha fazlasıydı. Arya'nın bir hastalığı varmış. Adını bilemiyorum, her zaman unutuyorum. Gözünün altındaki morluklar bütün gece uyumadığının kanıtıydı.

''Annenle baban nerede?'' Dedim sakince.

''Kantine kahve almaya gittiler.''

''Demir?''

''Dün akşam annemler gelince onlara gözükmeden gitti.'' Dedi. Neden bilmiyordum ama Demir Arya'nın ailesiyle tanışmak istemiyordu.

''Bulut gelicek mi?'' Dedi solgun bakışlarla. Tam cevap vereceğim sırada kapı açıldı. Bulut, yüzündeki sevecen gülümsemesiyle Arya'ya bakıyordu.

Bulut,''Biraz geç kaldım kızlar kusura bakmayın ailevi problemler.'' Dedi ve yanağımdan öptü. Gülümsedim. Arya'nın yanına giderek omzuna elini koydu. ''Nasılsın?''

Arya'nın gözleri doldu ama bozuntuya vermedi. ''Daha iyiyim. Sen?''

''Aynı.''

Onların bu halini görmek beni mutlu ediyordu. Ama bir yandan da öpüştükleri sahneyi aklımdan çıkaramıyordum. Kaşlarımı sıkıntıyla çattım ve kapıya doğru yürüdüm.

''Derin, noldu?'' Dedi Bulut. ''Hiç. Gitmem lazım. İlk ders matematik.''

''Ben seni bırakırım.'' Diyerek peşimden geldi. Arya'yla vedalaştıktan sonra hastaneden çıktık.

''Neyi fark ettim biliyor musun?'' Bulut'un bu anlık sorusu üzerine şaşırarak ona döndüm. ''Neyi?''

''Arya'yı özlememişim.''

Bu cümlenin içimi bu kadar rahatlatmasına şaşırdım. ''Neden?'' Diye sordum.

''Bilemiyorum. İlk küstüğümüzde de onu kaybettiğime üzülmemiştim. Biliyorsun hırsızlık olayları araya girince zaten uzaklaşmıştık.''

''Ama o seni hala çok umursuyor.'' Dedim bu umursamasının sadece dostlukla alakası olduğunu umarak.

''Biliyorum. Çünkü onun içi kötü. Hep kötüydü. Onu iyi yapan bendim.'' Dedi. ''Nasıl?'' Dedim.

''Uyuşturucu, sigara herşey Arya'da vardı. Tek bunlarla da kalmıyordu. Bense onu böyle şeylerden uzaklaştırdım çünkü ona acıyordum. Hala da acıyorum.'' Diye kısaca açıkladı. Arya'nın bu kadar dolu olduğunu düşünemezdim.

-

Okul bahçesine girer girmez üstüme doğru koşan bir Selin'le karşılaşınca biraz sağa doğru kaydım ve bana çarpmasını engellemiş oldum. Herkes etrafımıza toplanmıştı bile. ''Seni öldüreceğim.'' Dedi hırlar gibi.

''Dün okulda kim yok diyodum bende.'' Dedim alay edermişçesine. Birkaç kişiden gülme sesleri duydum ama Selin onları takmayacak kadar bana odaklanmıştı.

''Sen yaptın.'' Dedi sanki ağzından ateş fışkırtırcasına.

Güldüm ve okula girmek için yürümeye başladım. Arkamdan yaklaşacağını bildiğimden arkayı duymaya odaklandım. Bana hızla yaklaşan ayakkabı sesini ve tutulan nefesleri fark edince hızla arkama döndüm ve suratına yumruğu geçirdim. Yere doğru sendeledi ama artık sinirinin son noktasındaydım. Eğer çekilmeseydim bana öyle sert bir yumruk atacaktı ki yere bile düşebilirdim. Sinirlenip, ard arda vurmaya başladım. Etki tepki. Eğer baştan bana oyunlar oynamasaydı bunlar olmayacaktı. Onun yüzünden eğer kaçamasaydım 8 adamdan dayak yiyerek hastanelik bile olabilirdim. Bunları hatırlayarak daha da hızla vurmaya başladım. Ağzından kan gelmeye başlayınca beni uzaklaştırdılar.

Maviden HayallerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin