The bad girl.

Part 2

Οι επομενες δυο ωρες περνανε αρκετα ευχαριστα.Οι καθηγητες φαινονται αξιολογοι και προς εκπληξη μου δεν είναι ολοι χοντροι γεροι με μπυροκοιλιες αλλα νεοι συμαπθιτικοι χαμογελαστοι καθηγητες.Βγαινω στον διαδρομο πηγαινωντας να παρω τον Nash. Βγαινει από την ταξη αυτος και από πισω του η Τracy .


Κανω αναστροφη και πηγαινω προς την αντιθετη κατευθυνση. ''Αγγελε.Αγγελε.''Ακουω την φωνη της να με φωναζει.Κανω μια γκριματσα και μετα γυριζω να την κοιταξω.


''Γεια Τρεισι.''Κουναω το χερι μου και την προσπερναω. Με κραταει με τα μεγαλα της δαχτυλα. ''Θελω να μιλησουμε.''Λεει σοβαρη.

''αυτά που θες να πουμε τα εχουμε πει εδώ και 3 μηνες.Σε παρακαλω πολύ προχωρα.''της λεω και βαζει αμηχανα τα μπουκλε ξανθα μαλλια της πισω στην πλατη της.


''όχι. Δεν καταλαβα γιατι να θες να χωρισουμε. Σε επαιρνα τηλεφωνο ακομα και στο σπιτι αλλα δεν σε εδωσαν ουτε μια φορα.''Γκρινιαζει. Η μαμα μου δεν αφηνε να μιλησω μαζι της. Μου ελεγε ότι τα κοριτσια σε τετοια ηλικια είναι χασιμο χρονου.Με αφησε να τα φτιαξω μαζι της μονο και μονο γιατι ηταν φιλη με την μαμα της. Αλλα μετα μαλωσαν και ετσι με αναγκασε και εμενα ουσιαστικα να την χωρισω. Ξερω ότι σου φαινεται περιεργο , που ενώ ειμαι 17 ολη μου την ζωη την καθοριζει η μαμα μου αλλα ετσι είναι.Ο δικος της ο λογος μετραει. Τα κανει όλα για το καλο μου.


Ετσι πιστευω τουλαχιστον...

''Τρεισι μου , σε παρακαλω.''Χαιδευω το μπρατσο της.

''όχι Αγγελε. Ότι θελει η μανουλα σου κανεις . Σε χωριζω και εγω.''Με χαστουκιζει οχι και τοσο δυνατα.

''Μα εγω σε χωρισα πριν 3 μηνες.''Πιανω το μαγουλο μου.

''Δεν με νοιαζει. Σε χωριζω εγω τωρα.''Φευγει από μπροστα μου.Τριβω το κοκκινο μου μαγουλο. Ακουω το γνωστο γελιο από πισω μου.


''Σκασε.''Λεω στον Νας.

''Ειδες ποσο τρελη είναι;'' Γελαω και εγω πλεον.

''Το χαστουκι... χαχαχα... ηταν όλα τα ....χαχα λεφτα.''Πιανει το στομαχι του.Εχει λιωσει κυριολεκτικα.

''Αν σε βαραγε εσενα να εβλεπε τι αστειο που θα σου φαινοταν τοτε.''Τον σερνω από το μπρατσο προς το προαυλιο. Με αυτό το πουλοβερ και το πουκαμισο εχω σκασει. Θελω να τα βγαλω και τα δυο και να μεινω γυμνος. Χρειαζομαι απλως ένα air-codiotion , θα νιωσω καλητερα ειμαι σιγουρος.

''Ποια είναι αυτή;''Ρωταει ο Νας. Κοιταω την κατευθυνση που μου δειχνει.

''Βικτωρια την λενε.''Λεω με έναν περιεργο νευριασμενο τονο. ''είναι πολύ ομορφη.''Την χαζευει. Η αληθεια είναι ότι είναι διαφορετικη. Είναι σαν γαλακτομπουρεκο και τα μαυρα της μαλλια κανουν μεγαλη αντιθεση με το δερμα της. Και φυσικα και τα ρουχα της το ιδιο. Είναι η μονη που φοραει τετοια ρουχα. Γενικα ξεχωριζει από όλα τα παιδια. Και φυσικα τα αγορια την κοιταζουν σαν να βλεπουν πρωτη φορα γυναικειο ποδι. 'Η ακομα κοριτσι με τοσα σκουλαρικια.

''Μετρια.Και πολύ αξεστη.''Γυριζει και με κοιταζει.