A Million Teardrops for a Platonic Friendship

Six: A-ba-ka-da

Copyright © StruckNeewah, 2015

*************

Sa isang casual dining restaurant ako dinala ni James. Dinala kami ng maitre d' sa isang private area kung saan kami lang ni James ang naroon.

Ni-request iyon ni Hayme para daw makapagsolo kami habang nagre-rehearse kami ng script namin.

We immediately gave our orders to the waiter in-charge.

"You want coffee or red wine?" tanong sa akin ni James bago niya pakawalan yung waiter.

Napangiti ako. Red wine for breakfast? Why not? Tumango ako. "Red wine. A glass of Collavini's Refosco would do," sabi ko. Yamang siya ang magbabayad ay itinodo ko na ang pag-order. I requested for an order of chicken parmigiana pasta and an order of carrot cake. Yeah, I can eat a whole order of the cake.

Wala namang reklamo si James.

"Carbonara's my favorite pasta pero baka makita mo pa kunh gaano ako kapatay-gutom kapag iyon ang in-order ko," birong-totoo ko para may mapag-uusapan kami.

Sa totoo kasing naisip ko iyon kaya di ako um-order ng carbonara.

Napatawa siya. Yung sexy at mababa na tawa. Yung tila nagba-vibrate pa sa lalamunan niya.

"I wouldn't mind at all. It'll be fun watching you eat like...how do you call that? Petay gutom?" tanong niya pagkatapos mawala ng waiter.

Tumango ako. Then, silence. Tingin ako sa kanan... Tingin sa kaliwa... Wag sa harap, baka mapatanga ako kasi kaharap ko si James.

Maya-maya, hinugot ko nalang mula sa upuan sa tabi ko yung script namin na dala ko. "Should we start rehearsing?"

Tumitig muna siya sa akin nang matagal na ewan ko kung bakit. Tapos tumango siya. "Sure."

So, nagsimula na kaming mag-rehearse. Pero mas tinutukan ko ang pronunciation niya sa mga Tagalog na salita.

"It's not 'me-eytim'," saway ko sa kanya. It's 'maatim'," turo ko with matching buka ng bibig sa unang dalawang pantig ng salita. "Your script, in English, says 'I can't take watching the poor kids alongside the busy streets,'" pagpapaintindi ko sa kanya.

Namamanghang tumango-tango naman siya. Para siyang maliit na bata na may bagong leksyon na natutunan.

Pasimpleng kinapa ko naman ang ilalim ng ilong ko. Salamat naman at di pa ako nagno-nosebleed.

"I better start teaching you the basics," turan ko. "It's like you were telling the truth when you said your tutor seemed like she was gonna eat you for breakfast," napapantastikuhang pahayag ko. "Kahit simpleng pag-pronounce lang, hindi pa niya naituro sa'yo."

"Are you upset?" tila isang bata na tanong niya sa akin. Nagmamakaawa ang mga mata niyang nakatitig sa akin.

Bumuntung-hininga ako. Saka ako umiling. "Not at you but your tutor. Bakit hindi mo nalang kasi palitan ng lalaki?" tanong ko.

"Actually, she just started last month," seryosong wika niya.

"What? Eh, ikaw naman pala itong--bakit kasi?" tanong ko nalang ulit kaysa pagalitan siya.

"My ex-girlfriend used to teach me," mahina ang boses na sagot niya.

"Erynia?" tanong ko pa bago ko masarhan ang tsismosa kong bunganga. Nag-iwas ako ng tingin nang mapatitig siya sa akin. "Forgive my asking. Let's just--"