Πόρνη Πολυτελέιας {GW15}

Κεφάλαιο 32

«Θα περιμένω!» λέω και κατεβάζω τη μπλούζα μου να καλύπτει το γυμνό σώμα μου.

«Ναι; Μίστερ Άλφα;» ο Όουεν απομακρύνεται αλλά όχι αρκετά και μπορώ ακούσω ξεκάθαρα τα λόγια του.

Από την άλλη ο Έις μου πετάει ένα μπουκάλι νερό. Προφανώς παρατήρησε πόσο λαχανιασμένη ήμουν. «Ευχαριστώ» λέω κάπως ξεψυχισμένα και το αδειάζω με δύο γουλιές. Εκείνος φυσικά δεν λέει τίποτα. Τραβάει μια καρέκλα και κάθετα απέναντί μου, σχεδόν σαν να θέλει να έχει το νου του να μη φύγω, μα και οι δύο ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να πάω πουθενά.

Στηρίζει τους αγκώνες του στα γόνατά του και σκύβει μπροστά. Με προκαλεί; Ανασηκώνομαι και κάνω ακριβώς το ίδιο. Βρισκόμαστε κοντά και περιμένω να δω μια αντίδραση από εκείνον, μα το μόνο που κάνει είναι κάθεται εκεί και να με κοιτάει ανέκφραστος. «Τι;» σπάω πρώτη τη σιωπή και μαζί, μου ξεφεύγει και ένα χαμόγελο... Πραγματικά δεν έχω ιδέα από πού προέκυψε.

«Ναι, για οχτώ έχει γίνει συμφωνία... Οχτώ λέω... τι να σου πω ρε φίλε, η μία κοστίζει περισσότερο... με τον Άλφα αυτά. Ναι τον άλλον μήνα...» ακόμα και αν δεν θέλω, ακούω ξεκάθαρα αυτά που λέει -βασικά φωνάζει ο Όουεν στο τηλέφωνο.

Μπορεί να μην είμαι πολύ έξυπνη αλλά δυστυχώς νομίζω πως κατάλαβα ακριβώς για τι πράγμα μιλάει. Στρέφομαι και πάλι στον Έις που η έκφρασή του είναι μια περίεργη ανάμιξη από ικανοποίηση για το ότι είχε δίκιο μα και λύπηση την ίδια στιγμή. Σιχαίνομαι να με λυπούνται. «Όχι, εγώ δεν πάω πουθενά!» του φωνάζω και εκείνος σηκώνεται κουνώντας το κεφάλι του.

«Δεν λες να βάλει μυαλό! Νομίζεις ότι είσαι ασφαλής επειδή έκανες τα θελήματα του Άλφα ή επειδή απ' ό, τι φαίνεται η Ιβ σε συμπάθησε; Μα βάλε το καλά στο μικρό σου κεφάλι, δεν είσαι τίποτα παρά πάνω από ένα καλό εμπόρευμα για τον Άλφα. Και να φανταστείς προσπάθησα να σε προειδοποιήσω...» δεν είμαι σίγουρη αν είναι θυμωμένος... όχι, όχι, δεν είναι αυτό. Γελάει. Ο ηλίθιος το ευχαριστιέται.

«Όχι! Κάνεις λάθος» φωνάζω ακόμα πιο δυνατά και για μια στιγμή δεν ελέγχω τον εαυτό μου, ορμάω πάνω του και τον σπρώχνω ξανά και ξανά με όση δύναμη έχω.

Εκείνος δεν δείχνει να αντιδράει. Αποφεύγει και να με κοιτάξει. Χτυπάω με τις ανοιχτές μου παλάμες το στέρνο του και δεν σταματάω μέχρι που νοιώθω κάποιον να με τραβάει από τα μαλλιά και σε δευτερόλεπτα βρίσκομαι και πάλι στο ντιβάνι.