Aşka Yürek Gerek (YAKINDA)

Aşka Yürek Gerek Alıntı 1

Yeni bir hikâye
Şimdilik minik alıntılarla ilerleyecek. Yarım iki hikayem final verdiği zaman başlamayı planlıyorum. Henüz hazır da bölümler yok elimde. Sadece aklıma gelen dram tarzı bir kuguydu ve yazmak sizlerle paylaşmak istedim. İnşallah KAÇAK ve OYUN BOZAN'a gösterdiğiniz ilgiyi, başladığında bu hikayeme de gösterirsiniz.
Seviliyorsunuz dostlar :-) ♥♥♥
♥♥♥
Aşka Yürek Gerek "Alıntı 1"

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Seviyordu işte. Var mıydı ötesi, berisi. Gönül kuşu mesken tuttuysa bir gönülü, ya cennetten bir köşe olurdu. Yada... virandı artık tüm şehirleri. Hicran. Daha doğuştan yazılmıştı alnına ayrılığın hüzünlü yazısı. Babaannesi bilipte mi koymuştu bu ismi. Daha ana kuzusuyken, yer etmişti sevda ateşi yüreğine. Onu, her gördüğünde harlanmıştı alevler. Yasaktı, biliyordu. Ama gönül ferman dinlemiyordu ki? Bir kere uçmuştu, yüreği, yüreğine. Değmişti bir kere o orman gözlere, mavileri. Aşk; sızmıştı inceden inceden içine. Gül yüze değildi hasretlik. Tenin, tene duyduğu özlem değildi içindeki yar'a.
Önce başka gözler değdi, bakmaya doyamadığı çakırlara. Sonra başka eller tuttu alevden elleri.

Bir adım yakın ama bir ömür uzaktı Yari'ne. Kalbi her vuruşun da, adını da sayıklardı tek tek.

Selim.

Selim.

Selim, diye.

Aklı selimini kaybedeli çok olmuştu. Kalbi, Selim dedikçe...

Hicran... Adı gibi, bahtı da hep hüzün mü kokardı insanın?

Hicran. Adı gibi gibi bahtı kara Hicran...

Aşk iki kişilikti. Aşk; yangındı. Aşk; boğulmaktı sevda deryasında bir başına. Aşk; yürekte gerekti.

AŞKA YÜREK GEREKTİ...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
HİCRAN

Yanıyordum.
Bedenimi saran buz kütlesine rağmen içim cayır cayır yanıyordu. Kalbim kan ağlarken, gözyaşlarım sel olmuş içime akıyor fakat cehennemimdeki yangını söndürmeye kudreti yetmiyordu.

Yanıyordum.
Gönüllü girdiğim bu cehennemde ben; bile isteye yanıyordum.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
SELİM

Sebepsizdi aşk. Hesapsızdı. Tertemizdi. Oysa benim hep keşkelerim vardı.
Gecelerce uykumu kaçıran nedenlerim vardı.
Bir çift mavi gözdü nefesimi kesen.
Ona da geç kalmıştım. İnsan sevdaya geç kalır mıydı?
Ben geç kalmıştım.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ALİ

Gülümseyişi ilkbaharı kıskandırırdı. Deniz gözlerindeki hasreti yıkmak istedim, beceremedim. Bir ömür bekle dese beklerdim.
Yeter ki; onun gözlerindeki ilkbahar çiçekleri hiç solmasın diye. Ben hep kışa çalardım yüreğimi.

(Aşkı yüreklerinde yaşayanların hikayesi)