Sınır 70 yorum. Bir sonraki bölüm baya uzun olacak büyük ihtimal. Yorumlara bağlı tabi...
Multi; Kayra :)
''Düşünme Sanem.Geçmişi düşünme''
Kendi kendime defalarca tekrarladım bu cümleyi sıcak suyun altında ama aklımın köşesine ittiğim geçmişin gün yüzüne çıkmasına engel olamadım.
Düşündüm.
Kayra'nın gidişini düşündüm.
Gidişinin ardından kendimi düşündüm.
Yaşadıklarımı düşündüm.
Nasıl da paramparça olduğumu düşündüm.
Son bir umut onu aradığımda açmadığını, ''Beni arama'' dan oluşan attığı mesajı düşündüm.
Abimin bana bakan endişe dolu gözlerini düşündüm.
Günlerce yataktan çıkmadığımı düşündüm.
Aynaya baktığımda gördüğüm yüzü düşündüm. Mor göz altlarımı, ağlamaktan şişen gözlerimi düşündüm.
Abimin beni götürdüğü psikoloğu düşündüm. 6 ay boyunca kullandığım sinir haplarını düşündüm.
Defalarca yaptığı konuşmaları düşündüm.
Ruhsuzluğumu düşündüm.
Verdiğim 8 kiloyu düşündüm.
Ağlamamaya söz verdiğimi düşündüm. Hoş o kaar çok ağlamıştım ki akacak gözyaşım kalmamıştı...
Bu bir buçuk yılda o kadar çok şey değişmişti ki...
Ablamla aramızdaki sorunları halletmiştik mesela. Samet'in aslında kim olduğunu biliyordu ve bu yüzden bitmişti her şey. Bebeğininbabasıyla evlenmişti. Ailemle defalarca aramı düzeltmeye çalışmıştı ama kararlıydım, onlar benim ailem değildi.
Uras girmişti hayatıma, iyiki de girmişti. Bazen susarak paylaşıyorduk acımızı, kelimelerin önemi yoktu bazen. Anlıyorduk birbirimizi, bu yeterli değil mi zaten?
Arkadaşlarımdan kopmuştum belki ama bir süreiçin bu gerekliydi. Eskisi gibi olmayacaktık belki ama eskisi gibi olmak isteyip istemediğimden de emin değilim. Yalnızlığa öyle çok alıştım ki...
Uras tek arkadaşım olmuştu geçen bir buçuk yılda. Barlara gitmiştik, sahilde sabahlamıştık, hiç konuşmadan sadece denizi ve denize vuran ayışığını izlemiştik... O kadar çok şey yapmıştık ki...
Saçlarımı köpükten arındırdıktan sonra suyu kapatıp duşakabinden çıktım ve yumuşak havluyu sardım bedenime.
Kıyafetlerimi odada bıraktığımı fark ettiğimdeyse kendime söverek kapıya ilerledim ve kapıyı açıp kafamı uzattım odaya.
Kayra pencerenin önünde, elleri cebinde dışarsını seyrediyordu.
''Dışarı çıkar mısın? Kıyafetlerimi almayı unutmuşum''
Bana döndü ve ukala bir şekile gülümsedi.
''Çıkmama gerek yok, görmediğim bir şey değil. Keyfine bak''
Pencereye döndü ve dışarsını seyretmeye devam etti.
Söylenerek odaya girdim ve bavulumu sürükleyerek banyoya soktum. Askılı beyaz bir bluz ve siyah şortumda karar kıldım. Kayra uyuzunu düşünmemeye çalışarak ve sinirlerime hakim olmaya çalışarak derin derin nefes alıp verdim.
