KALBİM AĞLIYOR,
HÜNGÜR HÜNGÜR...
AY ÜŞÜYOR PENCEREMDE,
TIPKI YÜREĞİM GİBİ...
YILDIZLARIM KAYDI
GÖZÜMÜN ÖNÜNDE,
YAŞIMA BAKMADAN...
OLACAKLARI DÜŞÜNMEDEN,
UMUTLARIM VE ÜMİTLERİM KAYBOLDU...
TEKRAR KAVUŞMAM İMKÂNSIZ ARTIK...
AVUÇLARIMIN İÇİ ŞİİR DOLU,
KESİYOR CAM KIRIKLARI GİBİ...
SIKTIKÇA AVUÇLARIMDAN KAN YAĞIYOR...
BOĞAZIM DÜĞÜMLÜ YUTKUNAMIYORUM...
HAYIR,
AĞLAMIYORUM...
AĞLAYAMIYORUM...
GÖZYAŞLARIM TÜKENDİ BENİM...
KALBİM AĞLIYOR SUSTURAMIYORUM...
ACILARI HİSSEDEMİYORUM ARTIK...
RUHUM VE BEDENİM UYUŞMUŞ,
ACILARA ALIŞMIŞ SANKİ...
YAKAMI ASLA BIRAKMADI Kİ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Satırları
PoetrySİYAH SİYAHI SEVMEZDİM BİR ZAMANLAR... ŞİMDİ İSE, SESSİZ KARANLIĞIMDA SİYAHLARA BÜRÜNDÜM... VE GELMİŞİME GEÇMİŞİME, YAS TUTUYORUM...
