SKAO: İntikamın Sızısı 3

Yapma...

Evet arkadaşlar bölüm kısa olduğunun farkındayım diğer bölüm daha uzun olacak. 

Multimedia; Dallens :) İyi okumalar yorumlarınızı bekliyorum :)

Başım da büyük bir ağrı vardı, ellerim çok acıyordu. Ne olduğunu anlamak için gözlerimi aralamaya çalıştım. Ama başaramadım evet başaramadım gözümün üstünde bir şey vardı ve gözümü açmamam için baskı yapıyordu. Neler oluyordu? Rüya da mıydım?

Hayır kesinlikle uyanıktım. Oturuyordum ama nerde? Ayağa kalktım ancak takılıp düşme korkusuyla geri oturdum.

'N-Neler oluyor?' diye bağırdım. Ses yoktu tekrar bağırdım.

'Jacob!' hala ses yoktu. Artık korkmaya başlıyordum neler oluyordu?! Sonra bir kapı açılış sesi duydum. Ve sertçe kapandı.

'K-kimsin?' dedim titreyen sesime lanet ederek.

'Sana kimsin dedim!' diyerek tekrar daha yüksek sesle bağırdım.

'Benim...' dedi durgun ses tonu ile...o olamazdı değil mi? Hayır olamazdı benim ile bir alıp veremediği yoktu ki.

'Tanıdın mı?' dedi yine aynı ses tonu ile.

'Alvin...' dedim yutkundum ve devam ettim.

'Sen misin?'

'Çok zekisin Julia, gerçekten tebrik edilesi' dedi ve güldü.

'Alvin, ne yapıyorsun bırak beni!' diye bağırdım.

'Üzgünüm Julia, bunu yapamam' dedi...

'Alvin, sen ne saçmalıyorsun!' diye bağırdım.

'Üzgünüm Julia, bana seni öldürmem için para ödendi' dedi ve sesi daha yakından gelmeye başladı.

'Ve bu paraya ihtiyacım var...şimdi eğer acısız olmasını istiyorsan sesini çıkarma.' deyince beynimden kaynar sular döküldüğünü hissettim. Sanki biri beynimi yakıyordu... Sonra bir anda kolumda bir el hissettim.

'Hadi kalk!' diyerek beni sandalyeden kaldırdı.

'Alvin, ne yapıyorsun! Alvin, bırak ne yaptığını bilmiyorsun sen!'

'Yürü!' diyerek sert tonda hep beni sürüklüyor hem de konuşuyordu.

'Bu kadar aptal olma Julia.'

'Alvin, sana kim para ödüyor. Eğer beni bırakıp bana her şeyi anlatırsan sana istediğin kadar para öderiz lütfen Alvin, bunu yapmak zorunda değilsin! sen böyle biri değilsin Alvin. Yapma!' artık ağlamaya başlamıştım.

'Kes sessini!' Sanırım dışarı çıkmıştık çünkü soğuk hava vücuduma temas ettiğin de titredim. Şuan acayip üşüsem de kalbime pompalanan adrenalin kadar önemli değildi. Saçlarım büyük ihtimal uçuşuyordu ve yüzüme çarpıyordu.

'Alvin, yalvarırım bırak beni nereye götürüyorsun beni!'

'Ölmekten bu kadar korkmamalısın'

'Lanet olası aşşağılık ölümden korkmuyorum! Ben hamileyim!' diye bağırdım ağlayarak.

'Üzgünüm' dedi ve devam etti.

'Belki ölümünü görmek istersin' diyerek gözlerimdeki bandı çıkardı. Bir anda gözümü açtığım da gözlerim kamaştı ve gözümü tekrar kapattım. Bu sefer yavaş yavaş açtım önce bir bulanıklık oldu ama sonra her şey netleşti. Bulduğum yere baktım. Ve çığlık attım ve kendimi arkaya attığım da yere düştüm. Manyak beni uçurumun kenarına bırakmıştı. Bir adım, sadece küçük bir adım da aşağı boylayacaktım...

Kalbim ağzımda atıyordu. Kolumdan sertçe tutup ayağa kaldırdı.

'Buraya ve etrafına iyi bak Julia, çünkü son görüşün olacak' dedi. Gözlerimden hala yaşlar düşerken. Sadece ona karşı fısıldadım.

'Yapma...' Gözlerime sadece baktı ve tekrar uçurumun kenarına sürükledi ve aşağıya doğru tuttu beni.

'Alvin! lütfen!' diye bağırdım. O sırada ismimi duymam ile kafamın o yöne dönmesi bir oldu.

'Julia!' diye bağırdı Jacob. Beni bulmuşlardı işte! Dallens ve Jacob, telaşla gözlerime bakıyordu.

'Onu hemen bırak!' dedi Jacob, dişlerinin arasından. Ve bana doğru bir adım attığın da Alvin, bağırdı.

'Yaklaşma yoksa onu bırakırım' deyince Jacob, olduğu yerde durdu.

'Julia, korkma seni kurtaracağız' dedi Dallens. Başımı salladım hala göz yaşlarım düşerken.

'Onu hemen bırakmazsan senin için iyi şeyler olmayacak' dedi Jacob. O kadar korkutucu görünüyordu ki bu haliyle ben bile korkuyordum. Onun bu halleri çok korkutucuydu.

'Sakın!' dedi Alvin,

'Sakın yaklaşmayın' Jacob, bana karşı bir adım daha atıp durdu. Alvin, şuan hem korku hem de panik içerisindeydi. Bu fırsatta yararlanarak Alvin'in dizine doğru sert bir şekilde tekme attım.

Alvin, geriye doğru sendelerken bir anda dengemi kaybettim ve kendimi boşlukta buldum. Ağzımdan küçük çaplı bir çığlık çıktığında kolumdan birinin yakaladığını anladım. Yukarı baktım, Jacob, kolumdan yakalamıştı beni, Dallens'da gelip diğer kolumdan tuttu, uçurumda öylece sallanırken beni yukarı çektiklerin de ne zamandan beridir tuttuğumu bilmediğim nefesimi serbest bıraktım. Dallens, ellerimi çözerken sordum.

'Alvin, nerede?' Jacob ve Dallens, etrafa baktı ancak yoktu.

'Kaçmış olmalı' dedi Jacob, ve bana döndü.

'Az daha düşüyordun. Bir anda böyle bir şey yapman çok kötüydü ölebilirdin!' diye bağırdı.

'Beni bulacağını biliyordum' dedim gülümseyerek. Bir dakika için de oda yumuşamıştı ve gülümsedi. Bileklerimi ovuşturdum,ip kestiği için acıyordu.

'İyi misin?' dedi Dallens, başımı onaylar anlamda salladım.

...

Eve geldiğimiz de direk yatağıma girmiştim. Sıcak yatağım gerçekten şuan istediğim tek şeydi. Boğazlarım acıyordu ve geldiğimizden beri öksürüyordum. Çok üşüdüğüm için dolaptan bir de yorganım üstüne battaniye alıp örtmüştüm. Kapım çaldığın da

'Gir' dedim

'Nasılsın abla?' dedi Aria, içeri girerken. Gülümsedim ama lanet öksürük izin vermedi.

'Hasta mı oldun?' diyerek gelip elini direk alnıma koydu.

'Julia, sen yanıyorsun!' dedi panikle.

'Bir şeyim yok sadece biraz soğuk aldım dinlenirsem geçer'

'Saçmalama doktora gitmeliyiz' deyince yüzümü buruşturdum. Öldürseler de gitmem,hoş bugün az daha ölecektim ya olsun. Aria, odamdan çıktı artık bizimkilere ne söyledi bilmiyorum ama hepsi odaya doluştu. Hepsi elini alnıma koyarak doktora gitmem konusun da ısrar edip durdular. Karnım yavaş yavaş yerini belli edip büyüdüğü için,yerimden kıpırdamak bana ağırgeliyordu.

'Gitmek istemiyorum!' dedim inatla.

'Pekala' dedi Aria, ve devam etti.

'O zaman doğru banyoya soğuk su ile duş yapmalısın ancak öyle ateşini düşürebiliriz' İstemeye istemeye de olsa yatağımdan ağır adımlar ile kalktım odam da banyo olduğu için gerçekten şanslıydım! banyoya gittim. Ve küvetin suyunu açtım,onun dolmasını beklerken kendime aynadan bakmak için döndüğüm de gördüklerim karşısında kanım donmuştu... var gücüm ile çığlık atarak geriye doğru sendeledim...