Bir Tanem

31.BÖLÜM

Multi:Bora

Kızlarla beraberbaşağıda bizi bekleyen sevgililerimizin yanına döndüğü indik.Kuzey'in koluna girerek arabasına bindim.

Bu akşam hep beraber canlı müzik olan bir kafeye gidiyorduk.Kafenin önünde durunca arabadan indim ve ellerimi Kuzey'in ellerine kenetleyerek masalardan boş olana oturduk.İçecek bir şeyler söyledikten sonra müzik çalmaya başladı.Bakışlarımız sahneye döndü.Sahnedeki şarkıyı söyleyen kişide takılı kaldı gözüm.Bu simayı bir yerden hatırlıyordum ama nereden?

Biraz daha dikkatli bakınca aklıma ilk okul arkadaşım olan Bora geldi.Bora sadece arkadaşım değil kardeşim gibiydi benim için.Bana abilik yapar,korurdu.Ben de ona sevgili bulurdum.Evet bu Bora'ydı.5 yıl geçmesine rağmen değişmemişti.

Sempatik davranışları ve yamuk gülümsemesiyle çoğu kızı tavlayabilirdi.Ama bu ben olamazdım zamanında.Şimdi de öyle.Bana yakışıklı değil,korumacı,güvenilir imajı veriyordu.Ben de ona.Birbirimize hiçbir zaman farklı duygular hissetmemiştik.Hangi abi kardeşine aşık olabilirdi?

Şarkı bitince yanımıza geldi.Gözleri benden ayrılmadan.

"Nida?"dedi soru sorar gibi.

"Bora?"dedim gülerek.Ayağa kalktım ve boynuna sarıldım.

"Özlettin kendini kardeşim"dedi

"Sen de özlettin kendini abim"dedim.Ondan ayrılarak

"Otursana"dedim masada boş olan yeri göstererek.

Kafa sallayıp oturunca ben de oturdum.Kuzey ellerimi tutunca bakışlarımı ona çevirdim.çok sıkı tutuyordu ellerimi.Kasılan çenesinden de sinirlendiğini anlamamak mümkün değildi.

"Ben sizi tanıştırayım"dedim tekrar Bora'ya bakarak.

"Selin ve Barış,Berrak ve Eren."dedim hepsini tek tek göstererek.Kısa bir selamlaşmadan sonra

"Kuzey,sevgilim"dedim Kuzey'i göstererek.Bora Kuzey'e bakarak el sıkıştı.

"Arkadaşlar bu da Bora.Abim"dedim.Herkes öz abim sanınca

"Yani öz olmasa da öz gibi abim"dedim gülümseyerek.Kuzey elimi daha da sıkı tuttu.

Ona bakınca sinirinin geçmediğini anladım.

.........

"Ya abicim ben elimden geleni yaptım gerisi sana kalmış"dedim Bora'ya bakarak.

Bora yine gözüne bir kız kestirmişti.Bu kız biraz havalı,ve zengin bir tipti.Nereden buldu diyecekseniz kız kafeye arkadaşlarıyla geliyormuş ve doğal bir güzelliği varmış.

Ben de sabah kalkar kalkmaz Bora'yı baştan aşağı tarz bir şekilde giyindirdim.Kuzey'e haber verecektim ama kardeşinin yanına gitmek zorunda kaldı Yine hastalanmıştı.Ben de önemli olmadığı için bunu söylememiştim.Bora sahneye çıkıp gitarının akorunu yaparken kız girdi içeri arkadaşlarıyla.

Gerçekten de güzeldi.

Bora şarkıyı kıza bakarak söylemeye başladı.Kız da Bora'ya bakıyordu.Anlaşılan kız da boş değildi.

Bora şarkıyı bitirip arkaya kulise girince ben de peşinden gittim.

"Bu kız sana karşı boş değil"dedim gülerek.

"Yemin et"dedi heyecanla.Onu ilk defa böyle görüyordum.Demek ki bu gelip geçici bir heves değildi.

"Git ve ona söyle"dedim.