60
Naalagaan ko naman sya bago ako mawala.
-End of Flashback-
Julian: Masaya ako para sa kanya. Lumaki syang may magandang kalooban kaya magandang pamilya ang meron sya ngayon.
Jhenella: Nagtataka lang ako.
Xander: Ano yun Jhenella?
Jhenella: Iisa lang ang number ng kamatayan nating lahat. 24? Ako, December 24, christmas eve. Birthday ni Julian. Ikaw?
Julian: Birthday ko and Death Anniversary mo Jhenella. December 24. I died because I am already 64 years old that time. I lived that long.
Xander: September 24 kami ni Yurika. Car Accident? 52 years old kami nun.
Jiereck: One month lang ang pagitan namin ni Jadelle. January sya. January 24, her 64th Birthday. February 24 ako, birthday ni Xander. 64 years old na ako nun. Syempre, dahil sa katandaan na rin.
Michelle: March 24, my mom's death anniversary 54 years old because of being old.
Cedie: November 24, 53 years old because of heart failure?
Daryll: Same as Angeline ang Yurika's Death. Magkakasama kami nun that time.
j
Dhyllan: Magkasama kami nun ni Jhane nung lumubog yung barko. Same as Kuya Nathane and Ate Nikki's Death. October 24. 31 lang kami ni Jhane nun. Sila Ate, 45 na nun.
Jeremiah: Same as Ate Jhenella and Kuya's Death. December 24, 44 lang kami ni Charline nun kuya both of us died in the sea. Same as Dhyllan's situation.
All: At lahat tayo, si Jhenella ang nagsundo. Ahahahaha...
Jhenella's POV
Hindi man they live happily ever after ang storya namin ni Julian, mas maganda naman ang sa amin, and we shall be together till eternity. Marami na kaming pagsubok sa buhay na dinaanan.
Maraming hadlang, sumisira, natutuwa, nagugulat at iba-iba pang mga emosyon ang nararamdaman ng mga tao samin. Pero ngayong magkasama na kami, hindi na kami kailanman maghihiwalay. Naglakad kami sa hagdang patungong langit para makapunta na sa itaas tutal tapos na naming makita ang mga mahal naming anak. Hindi lahat ng relasyon ay perpekto.
Malay mo, natutuwa ka ngayon, kinabukasan hindi na, tulad ng nangyari samin. Ikakasal ka na dapat ngayon, ililibing ka na pala bukas. Hindi lahat ng oras pwede tayong maging masaya kailangan din ng lungkot sa buhay natin. Yan ang realidad ng buhay.
Naging Amazona ako sa lupa, anghel ako sa langit. Eto kami ngayon magkasamang naglalakad papuntang langit.
Jhenella: Julian.
Julian: Eh? Bakit?
Jhenella: Wag kang tumingin sakin!
Jhenella's POV
Kahit gano ko sya katagal titigan, lumalabas sa mga mata nya ang tunay nyang emosyon. Masaya nga sya ngayon at walang duda, ipinaparamdam nya rin yun sakin ngayon. Masaya sya dahil magkasama na kami. Natutuwa ako at minahal ko ang katulad nya.
Nag-iisa na lang syang taong ganito sa mundo. Kung meron man, iilan na lang. Habang pinagmamasdan ko sya, nakangiti lang sya sakin.
Julian: Jhenella.
Jhenella: Hm? Bakit?
Julian: Mahal na mahal kita. Kahit nasa lupa pa tayo lagi ko yang sinasabi sayo. At kailanman hindi ko yun kinalimutan.
Jhenella: Mahal din kita Julian.
Then we ended with a kiss that will last till eternity.
-The End-
YOU ARE READING
My Amazona Girlfriend Meets My Japanese Boyfriend
RomanceIsang pagmamahalang nabuo sa isang luma pero matatag na sumpaan. Nagtagal, naghintay, at ibapa para sa kanyang mahal na si Jhenella. Halo-halong emosyon, pagmamahal, pagseselos, pagdadalawang-isip, pagkalito, pagtitiwala, pag-ibig, nasasaktan, at ib...
