ΠΡΊΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ

κεφάλαιο 17

Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που τον είδα, εκείνη την ημέρα είχα πάλι μια από αυτές τις κρίσεις.Ευτυχώς που ο Χρήστος ήρθε νωρίς στο σπίτι και με βρήκε. Του εξήγησα τα πάντα, έκλαψα εκείνο το βράδυ, έκλαψα γιατί τώρα πια είχα χάσει την μάχη.Ο Οδυσσέας δεν θα ήταν ποτέ πια δικός μου, τον έχασα...Τώρα πια είναι με την Βίκυ..όσο και να με πονάει εύχομαι να τον κάνει χαρούμενο..του αξίζει να είναι ευτυχισμένος στην ζωή του και εγώ έτσι και αλλιώς δεν έχω να του προσφέρω τίποτα...μόνο πόνο και θλίψη.

Ίσως τελικά να είναι καλύτερα που ήρθαν τα πράγματα έτσι..όσο και να με πονάει δεν θα ήθελα να τον βάλω ποτέ να συμμετέχει σε αυτό το παιχνίδι. Ήδη οι δικοί μου είναι χάλια εξαιτίας μου, τι θα κερδίσω αν ο Χάρρυ γυρίσει;θα τον καταστρέψω...ίσως είναι καλύτερα...

Σήμερα έχω άλλο ένα ραντεβού με τον γιατρό, δεν θέλω, κουράστηκα πια, κουράστηκα να τρέχω σε γιατρούς δίνοντας μου ελπίδες. Να πιστέψω; που να έχω ελπίδα; H ζωή μου κρέμεται από μια κλωστή σε τι να πιστέψω πια; Η εγχείρηση είναι δύσκολη και επικίνδυνη και οι πιθανότητες να πάει καλά είναι λιγοστές. Αν και στην αρχή η μητέρα μου ήθελε τώρα φοβάται γιατί οι πιθανότητες να μην ξυπνήσω όλο και πληθαίνουν,απαιτούνται πολλά χρήματα αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, εγώ είμαι. Εγώ και μόνο εγώ .Δεν αντέχω άλλο, δεν αντέχω να τους βλέπω να πονάνε για εμένα. Η μητέρα μου άφησε όλη την ζωή της στην Θεσσαλονίκη για να έρθει εδώ, δεν θέλω, δεν θέλω τίποτα από όλα αυτά. Όλα πρέπει να τελειώσουν. Δεν μπορώ να τους το κάνω αυτό, θα πρέπει να κάνω την εγχείρηση και ας γίνει ότι θέλει ο θεός αρκεί μόνο να μην τους πονέσει πολύ..δεν θέλω να πονέσουν άλλο εξαιτίας μου..δεν θέλω

''γιατρέ πότε μπορούμε να την κάνουμε ;'' λέω αποφασισμένα στον γιατρό

''Κόρη μου είσαι σίγουρη; Ξέρω πως η κατάσταση είναι δύσκολη και τώρα τα πράγματα έχουν...''

''θα το κάνω. Ότι και να γίνει θα το κάνω '' τον διακόπτω πριν συνεχίσει ,πρέπει να γίνει

''Πρέπει να μιλήσω και με τους γονείς σου αλλά αφού έχω την δική σου συγκατάθεση , μια υπογραφή χρειαζόμαστε ακόμα και η εγχείρηση θα γίνει. Σε τέσσερις μέρες''

''Σε τέσσερις ημέρες, όλα θα τελειώσουν '' ψελλίζω.
Κλείνω τα μάτια μου πασχίζοντας να κρατήσω τα δάκρυα μου

''ευχαριστώ '' του χαμογελάω και βγαίνω από το γραφείο του

''μαμά μου, πήγαινε '' της λέω χαρίζοντας της ένα ζεστό χαμόγελο