Dag 35,
"Charlet? Ik moet je wat vertellen. Beloof dat je niet boos wordt?"
"Um oke?"
We liepen naar de bank
"Charlet?"
"Ja?"
"Ik moet vandaag al weg"
Martina dook weg.
"Oh.. ehm ja.. oké.."
"Dat is het? Niet boos met dingen gooien en schreeuwen?"
"Nee.. uh ga maar." Zei ik terwijl ik suf naar boven liep en haar koffer naar beneden gooide.
"Oh oké.. dat was heel anders dan ik had gedacht"
"Aha.."
"Ik bedoel meestal schreeuw je en gooi je met din..."
Charlet onderbrak haar.
"WIL JE DAT IK ECHT BOOS WORDT?!"
"neee, nee natuurlijk niet maar meesta.."
"Uh!"
"Ma.."
"Uh!"
"Maar Char..."
"KAPPEN NOU. JE MAAKT ME BOOS TERWIJL IK DAT NIET WAS. GA JOU MAAR GEWOON MARITNE ALS JE MOET GAAN DAN GA JE!"
"oké, oke.."
"Doei Martine"
"Doei Charlet"
Ik sloot de deur.
Einde dag 35.
YOU ARE READING
Dagboek Van Een Dood Meisje #wattys2018
RomanceDeel 1 & 2 Ik ben Charlet, tegen die tijd dat je dit leest ben ik dood. Ik kon de pijn in mijn hart niet meer verdragen. Het werdt steeds sterker. Ik voelde me zelf niet meer. Nu ik dood ben, ben ik bij mijn oma. Dat geeft me een goed gevoel. Ik was...
