Wait for me, baby [16+]

💌Do Kirilla

Drogi Kirillu

To kolejny list, który do ciebie piszę, chociaż domyślam się, że tego również nie przeczytasz.

Ale... z jakiegoś powodu piszę kolejny, bo chcę ci udowodnić, że nie chcę się tak szybko poddać.
Że chcę walczyć. Że moja walka będzie trwała.

Piszę też ten list, bo jeśli z tego siebie nie wyrzucę to oszaleję, albo zupełnie się rozsypię.

Wciąż mam przed oczami ten moment.

Kiedy spoglądając na mnie po raz ostatni zdjąłeś obrączkę i później rzuciłeś nią o podłogę.

Kiedy ta upadła na podłogę z tym krótkim, pustym dźwiękiem - jakbyś tym jednym gestem wszystko zakończył. Przekreślił to. Przekreślił nas.

Nie mogę zapomnieć tego w jaki sposób na mnie wtedy spojrzałeś. Jakbym nie była już twoja...

Jakbym nigdy nie była twoja.

Jakbym była brudna.

Jakbym była tylko błędem, który popełniłeś i chcesz go jak najszybciej się pozbyć.

To uderzyło we mnie chyba jeszcze mocniej niż
nasza kłótnia. Niż to, kiedy podniosłeś rękę i myślałam, że... chcesz mi coś zrobić. Tamto w porównaniu do tego... nie wywarło na mnie żadnego wrażenia.

Bo w tamtej sekundzie poczułam, jakby ktoś przekroił moje serce na pół. Złamał mnie. Jak zapałkę.

Jakbyś... zabrał mi powietrze, serce i zdrowy rozsądek.

Kirill, wiem, że to moja wina.

Tylko i wyłącznie.

Wiem, że moje milczenie zniszczyło więcej, niż mogłabym przypuszczać.

Ale też... nie jestem tą, która chciała cię zniszczyć. Nie chciałam sprawić, że tak się poczułeś. Nigdy to nie było moim planem wbrew temu co sądzisz. Wiem, że masz w głowie jedno. Słowa Desmonda i nie chcesz słyszeć o niczym innym, bo uparcie stoisz przy tym, że właśnie to jest prawdą.

Wiem, że już postanowiłeś.

Wiem, że prawdopodobnie szanse na to, abyś zmienił zdanie są równe zeru.

I rozumiem to.

Wiem, że już nie chcesz mnie w swoim życiu.
Uszanuję, jeśli zechcesz to zakończyć.

Ale błagam... nie odchodź z przekonaniem, że oszukałam cię z premedytacją. Że cię nie wybrałam. Że to, co robiłam nie było prawdziwe.

Bo było.

Właśnie dlatego tak boli.

Twoja żona