My Fangirl Daughter| ViceRylle

5

~

Hindi naman ganun kalala ang asa ni Karylle, na yung dalagang ipinakita sakanya ni Vice ay si Baby Angela.

It's Sunday, and no work muna for the Showtime hosts. No pasok for Gel and the Tim Buyshril, so lakwatsa kung lakwatsa! Get lost ika nga.

~
Karylle POV

It has been a very busy week, at finally, for once nagkaroon ng pahinga. Me and Yael decided na magdinner magkasama sa isang resto, it's like a 'dinner date'. Medyo matagal na din since noong nakapagdinner kami ng sabay, because of a very hectic schedule. Siya may gig, while me, I have a show.

Until I heard my cellphone ring...

Coleen Calling...

I answered the call, at una ko agad narinig ay hikbi... Sobbing sounds? It seems like it's Coleen's voice. Wait, teka, nakakaba naman 'to. Why is she crying?

"Coleen, baby, bakit ka u-umiiyak?" I couldn't think of a question. All I can feel is fear at kaba.

"Ate Karylle, si-si Ku-kuya Vice po..." My heart almost fell when she mentioned Vice's name. Please Coleen, please, Lord 'wag naman po. Tama na nga 'yang suspense na 'yan.

"Coleen, listen to me! Please 'wag kang umiyak. What happened to Vice?" I am trying to calm myself down, pero ni paghinga, hindi ko kayang---

"Naaksidente po siya Ate K..." Halos parang... Sinaksak ako ng isang milyong kutsilyo. I forgot how to breathe, I forgot how to speak, I was out of words. Sa tono palang ni Coleen, mukhang malala na ang kalagayan ni Vice, no! Hindi maari! Napaghiwalay na kami ng panahon noon, at ngayon maayos na ang lahat, I won't let him slip away from me this time.

"Coleen, please, tell me his fine!" I cried, almost gallons of tears fell. Naglambutan na ang mga tuhod ko. Hindi ko kayang maglakad.

The line ended, and a message appeared.

From: Coleen
214 FOUReverTWOgether Hospital...

Hindi na ako nag-isip, I want to know Vice's condition. Kumaripas ako ng takbo, until I saw Yael, nagkabundulan kami. Why is he in a suit--- Shit! We have a dinner date. "Babe, are you ready?--- Teka, are you cryi---" I didn't let him finish his sentence. "I'm sorry, babe. We have to postpone our date, next time nalang I promise." Hindi ko na siya pinaimik, I'm in a hurry.

Sumakay ako agad sa sasakyan ko, shit! My hands are really sweating and literally shaking. Tama pa ba 'tong nararamdaman ko? All I feel are knives which are stabbed into my heart. I feel like bullshit! Shit! Fvck! This is a goddamn feeling! Bakit si Vice pa?! Lahat na ng masasamang salita nakastore na sa bibig ko. But who fvcking cares?! I am furiously mad! Nanininisi ako! Bitch please!

Halos makapatay ako when I saw a teenager with a group of friends biglang tumawid. Fvck it! Alam na ngang matulin yung takbo ko, tatawid pa siya? Bwisit!

-

I ran through the hallways of the hospital, nang nasilyan ko sina Coleen, Billy, and Anne. My knees weakened and my eyes; with gallons of tears. Tiningnan ako ni Anne, it seems like they all cried.

"Girl, I'm sorry ngayon ka lang namin binalitaan. I just don't want you to get so nervou---" Pinutol ko naman ang sasabihin ni Anne with my question, while wearing my blank face. "Where's Vice? Tell me he survived. He survived diba?! Hah?! He survived! Nabuhay siya diba?!" Hanggang inawat na ako ni Billy, 'cause I can't calm myself down. Tinakpan ko naman ang bibig ko, to stop myself from crying hard.

"Karylle, please hinga... Kalma, please?" Paghininahon sakin ni Billy, while rubbing my back. I just don't wanna lose him... Not ngayon, kung kailan pwede na akong lumaban. "Anong nangyari?" I asked when half of my mind already calmed down.

"Nasagasaan siya ng isang truck. Ako ang unang nakakita sakanya, I was wondering kung bakit nandun siya sa lugar na yun when he really did not know the place. Para bang may hinahanap siya, Ate K." Pagsasalaysay ni Coleen, I stopped crying but I look so miserable. I don't look like myself anymore.

~
Gel POV

Galing kami sa mall with my gals na Tim Buyshril. Actually naghahanap kami ng mga materials, para makagawa kami ng mga DIY merchandise. Ibebenta namin sa mga co-fans namin, diba ang saya?

Tatawid na sana kami, nang may isang napakatulin na sasakyan ang halos pumatay saamin. Napakabastos nun ah!

"Grabe, Gel. Are you okay?" Napatingin ako kay Gail, at ngumiti. "Okay lang ako. Bwisit lang talaga yung kotseng yun!" Sabi ko; emphasizing the word bwisit. "Tss. Siguro papunta yun ng hospital..." Napatingin kaming lahat kay Maricar. Hospital? How come naman?

"Bakit naman sa hospital?"

"Eh yung direksyon nun, papunta sa 214 FOUReverTWOgether Hospital." Napatango naman ako ng mabagal, at hindi nalang inintindi ang sinabi ni Mae.

Bibili sana kami ng kwek-kwek, nang biglang nag collapse si Gail. Jusko!

"Gail!" Tili ko, at tila binubuhat ko ang kaibigan ko. "Tulong please!" Sigaw namin, nang may isang grupo ng kalalakihan na nagbuhat sa kaibigan namin.

-

Takbo at lakad na ang ginawa namin sa mga hallway ng hospital. Parang 214 FOUReverTWOgether Hospital ata toh... Ng naidala na namin si Gail sa mga doktor na andun, hindi ko mapigilan ang sarili na matakot at kabahan. Apat na taon na kaya kaming magkakasama.

"Guys, bibili lang ako ng tubig ah." Paalam ko sa aking gals. Tumango at ngumiti sila, so naglakad na ako papalabas. Ng nadako ang paningin ko sa isang babae. Kulot at maputi ito, pero hindi ko mamukhaan.

Umiiyak siya, at nakaramdam naman ako ng awa, so nilapitan ko ang babae. Habang papalapit ako, parang ang pamilyar niya. But it doesn't matter, i-cocomfort ko si girl.

Hinawakan ko ang kanang balikat niya, "Miss, tahan ka na..." Humarap siya ng paunti-unti hanggang sa...

"KARYLLE?!"

===========
Hello! Call me pabitin, I don't care! Is this the start kung saan magtatagpo ang landas ng mag-inang Karylle at Angela? Mhh... And oh, nadelay ang announcement! ETO NA YUN!

•

•

•

•

•

•

•

•

•
NALIMUTAN KO YUNG ANNOUNCEMENT!

Geh Bye :-)

~jeanellediana