KUMA

.KAN DAVASI

Sabah uyanmış üstümü giyinmiş her
zamanki gibi merdivenlerden inerken avludaki telaş epey dikkatimi çekmişti.

"Bervin gel kızım"

"Noldu ana bişeymi oldu bu ne telaş yoksa babamamı birsey oldu"

"Ağzını hayra aç bervin allaha şükür ağamız iyi hem gel hele şöyle senle bir şey konuşmam lazım."

Anamı takip edip avlunun terasına çıktık annem beni karşısına ottutturup elini elime koydu.

"Bak bervin kızım. Bu gün seninde bizimde büyük günümüz"

Anama saf saf bakıp ne dediğini anlamaya çalıştım.

"Evet ana"

"Bu gün seni istemeye geliyorlar büyük gün geldi kızım kan davası kapaniyor"

anam beni en derinlerime bir hançer saplamıştı son bir saniye önce, babamın bir tek aileye kan davası vardı kandaroğulları.

"Ana ama be..."

Anam ayağa kalkıp.

" yok itiraz istemem seninde sonun abimin de sonu belli, ya abinin canı yada senin canın"

Annam son cümlesini söyleyip beni orada bırakmıştı güçsüz bir sekilde orada öyle aynı pozisyonda kalmiştım.

Kendimi toparlayip odoma yöneldim güçsüz bir sekilde nasıl olurdu o adam evliyidi neden ben neden.

İçimden bin türlü hüsran yaşıyor araflara doğru yol alıyordum.

Bi anda konak çalışanlarından helinle çarpışınca kendime geldim.

"Pardon xanım Ağam"

Gözlerimden yaş damliyordu Helin bana şaşkınca bakıyordu bu zamana kadar hiç göz yaşı dökmeyen ben şimdi bir zavallı gibi ağlıyordum.

Hızlıca odama koşup kapıyı kapadim arkamda şaşkına bıraktığım helini umursamadan.

Saatlerce yatağıma oturup uzun düşüncelere dalmıştım bu kan davasını ben temizlersem gerçekten cesur bi o kadarda yiğit kızı olurdum.

Ben zafer şanoğlunun kızı bervin şanoğlu,abim kaan şanoğlunun kız kardeşi, Elvan şanoğlunun kar tanesiyim.

Kendimi toparlayip ayağa kalktım evet hiç itiraz etmicem dim dik bu konaktan diyer konağa kuma olarak gidicem babamı hiç hayal kirikliğina uğratmıycam bu odaya bu konağa ve mardine bu ülkeye bu dünyaya ant içerimki ölüme kadar ben babamın başını eğdirtmicem.

Kapi tıklaninca kendimi silkeleyip kapıya döndüm.

"Gel"

Helin başı eğik bir sekilde.

"Xanım Ağam yolladı beni sizi hazırlamamı söyledi"

"Gerek yok Helin sen gide bilirsin"

Helin kafasını tamam anlamında sallayip odadan çıktı.

Bir hızla elbise dolabının kapaklarını açıp üstüme siyah bir uzun elbise aldım kara saçlarımı açıp beline kadar sarkıttım koyu mavi gözlerime siyah sürnelerimi sürüp hızla aşağıya indim.

Merdivenlerden indiğimde konağın kapısında en az dört tane araba vardı geldiler demekki hemen mutfağa giridim İçerdeki telaşlı farketmedim deyil annam babam abim hepsi misafir odasındaydi ortalıkta olmadıklarını göre hemen helinin yanına gidip.

"Anam içerdemi"

"İçerideler "

"Ne zaman geldiler"