Bitter-est to sweetest.

Chapter 2: BTS

A/n: Hi guysss. Yung palang Chapter 1, hindi Part 1 yun. Chapter 1 pala dapat. Sorry di ko naedit. Pero eedit ko din next time. Tamad lang. Sorry kung pangit yung chapter. Anyways, sana magustuhan niyo tong susunod. Hehehe^^v

Sana vote, comment niyo tong story. Heheh. Basa muna bago vote haa? 

.

.

.

BASA NA! Yiiheeee 

Marco's POV

Ako si Marco Eiyan (Ayan) Ricks. Pogi ako. Haha. Oo pogi tlga ako. Meron akong crush at si Janlee yun. Yung so called "Cold hearted" gilr raaaw? Ang ganda ganda niya eh, kahit nakasimangot. Pero totoo nga naman sila, pusong bato talaga siya. Family friend namin family nila. Mabait naman yung grandparents niya yun kasi yung kinilala niyang parents simula bata siya.

Actually kababata ko sya. Kaso lang... ayaw niya makipagkaibigan sa ibang tao. Ang dry pa nun. Pero lahat gagawin ko maging friends lang kami! Mabait yun alam ko. Naging bitter lang dahil siguro nung wala na parents niya at nung nangyari noon.

Grabe tagal narin pala nun. Sabagay masakit sa loob yun. Haaay. Napahiya ni si Janlee. Kawawa  sya nun.

FLASHBACK 

Birthday ngayon ni Janlee. Yey! 8th birtday nya. Hehe. Andito kami sa  Tagaytay kung saan yung resort nila. Ang ganda ganda dito oh. Sana maging happy siya, kahit napaka stone hearted nun. Hay tlga! Pagdating ng araw ako magpapasaya sakanya.

Magsisimula na yung party, ayunsiya oh! Ang ganda niyaaaa :O Naka nganga lang ako nung naglalakad siya. Haaay. :/ Ang ganda nya tlga. Nakaviolet dress pa sya na may fairy wings. Naka ngiti pa sya. Masaya nga ata sya. Pinnuntahan ko siya para igreet at ibigay gift ko.

"Happy birthday Janlee ko! eto gift ko oh." Nakangiting sabi ko, tapos bigla siyang sumimangot.

"Ah. Ok. Thank you marco pangit! Upo ka nga dun, bleeeh:P" Hay sungit tlga siya. Bakit kaya? Ayaw niya tlga sakin noon pa eh. Haay

"Aw. Sige janlee. Happy birthday! Gnda mo, hehe^^v" Umalis na si Janlee sa harapan ko at tinawag ni Lolo Ayo. Kinausap siya nito, pero biglang sumimangot si Janlee na tipong galit na galit.

Tapos nagwalkout si Janlee narinig kong sumigaw si Lolo.. "Leeyan! Saglit lang apo!" Pero dirediretso lang siya. Sinundan ko si Janlee.

Pumunta siya sa may seashore nakaupo.. Nakasimangot, umiiyak. Bakit kaya?

"Janlee? Ok ka lang ba?" Nasa likod niya ako nakatayo, may dalang flower. Pinitas ko lang. Hehe^^v

"UMALIS KA! BWISIT KAYO! Alis naaa!" Nakakatakot si Janlee magalit O__o Pero di ako umalis. Syempre kailangan niya ng friend ehh.

"Janlee ko? Bt ka umiiyak? Andito ako as your friend. Please tell me what's wrong janlee my friend." Bigla siyang lumingon sakin at napatigil sa pagiyak..

"Marco.. Si mommy at daddy.. (iyak) Di dadating ngayon. Di na tlga sila dadating. (iyak) Ayaw nila sakin. Di nila tlga ako love.. ayaw nila ako happy sa birthday ko. bad sila.. (iyak)" Aw. kawawa naman si Janlee.

"Janlee. Baka they are working for you. Pero babalik din sila dito. Dont worry andito naman kami nila Lolo Ayo at Lola yen mo ehh. Pwede mo rin maging mommy at daddy ang mom at dad ko. Eto oh, kunin mo." Binigay ko yung flower na hawak ko. Santan ata to eh? Yung red na madami.

"I hope nga marco na they're going back pa. I want to see and touch their faces. Sila kuya lang daw uuwi. Pero di pa alam kung kailan :((( Thank you marco. Friend tlga kita!" Hinug niya ako. Alam namin na hindi pa namin maintindhan mga bagay na nalalaman nya. Pero bata pa si Janlee hindi niya pa kayang mamuhay ng wala ang parents niya.