Memory -7-

6.4K 494 177
                                    


UYARI!

Bu bölüm de geçen bölüm olan flasback 'i, şimdiki zamanda Louis 'den göreceksiniz. 

Louis elinde telefonu çevirirken nefesini dışarıya verdi. Ne yapacağını bilmiyordu. Gemma 'yı arayıp aramamak arasında sıkışıp kalmıştı. Gemma ile uzun zamandır konuşmamıştı. Son konuşmalarını ise oldukça net hatırlıyordu. Geçen yıl, Harry ile bara gittikten hemen sonraki gün son konuşmalarını yapmışlardı. Yaşadıkları ateşli telefon kavgasından sonra ikisinin de birbirini arayacak yüzü yoktu çünkü ikisinin de haklı sebepleri vardı.

Fakat Louis başka çaresi olmadığını biliyordu. Tek çözüm Gemma 'yı aramak ve Harry 'nin yerini bulmaktı. Başka türlü Harry 'ye ulaşmasının imkânı yoktu. Elinde çevirip durduğu telefonun kilidini açtı ve hızla rehberden Gemma 'yı seçti. Telefon çalarken nefesinin boğazında sıkıştığını hissetti. Telefonun açıldığını duyduğunda alamadığı nefesini tuttu.

Bir süre ikisi de konuşmadı. Ardından Gemma 'nın sesini duydu. "Louis?" Louis hafifçe öksürdü. "Merhaba Gemma." Gemma 'nın buz kadar soğuk sesi kulağına doldu. "Ne istiyorsun?" Louis kendisine iyi davranmasını beklemiyordu zaten. "Sadece... Harry 'yi merak ediyorum." Gemma 'nın ağzından alaycı bir ses çıktı. "Yaptıklarından sonra onu merak etmeye hakkın yok Tomlinson."

Gemma 'nın geçmişten bahsettiğini biliyordu. Yaptığı pisliğin farkındaydı. Gitmemeliydi. "Biliyorum Gemms... Sadece korktum." Gemma 'nın bağırışı kulağına doldu. "Sen korkak bir orospu çocuğusun Tomlinson!" Louis göremeyeceğini bilse de başını eğdi. "Biliyorum Gemms..." Sesi oldukça kırılgan çıkmıştı. Ve fark etmese de bu Gemma 'nın sakinleşmesini sağlamıştı. "Ne olursa olsun onu öylece bırakmaman gerekti. Onun o gün ne çektiğini sadece ben biliyorum Louis. Tüm gün ağladı. Onu daha önce hiç öyle görmemiştim ve kardeşim benim her şeyim. Annem bile sana çok kızgındı. Ki onun sana kızgın olabileceğini bile düşünmezdim!"

Pekala Louis artık kızmaya başlıyordu. Yaptığı boku çok iyi biliyordu. Bu kadar üzerine düşülmesi onu rahatsız etmişti. "Pekâlâ, Gemms, anladım! Lanet bit piçim ve o gün Harry 'yi öylece bırakmak hataydı ama Gay olabileceğimi düşünmemiştim! Sikeyim Gemma bu beni çok korkutuyordu ve hala korkuyorum." Sessizlik. Uzun bir sessizlikti Louis 'nin söylediklerine karşılık. "Onu gerçekten de seviyor musun?" Louis dürüstlükle cevapladı. "Her şeyden çok."

"Adresi mesaj atarım." Louis 'nin yüzünde minik bir gülümseme oluştu. Telefon kapanırken geçmişte yaptıklarını düşündü. Tam bir orospu çocuğuydu. Bunu kabul ediyordu. Olayları Gemma 'ya anlattığında ona 'Erkek Fahişe' demişti. Louis 'de kendini öyle görüyordu.

Geçen yıl bara gittiklerinde Harry ile yatması yanlıştı. Sabah hiçbir şey yokmuş gibi gitmesi daha yanlıştı. Harry 'ye hatırlamıyor rolü oynamak çok hem de çok yanlıştı. Harry hiçbir halt hatırlamadığını sanıp ağlarken, Louis her şeyi hatırlıyordu. Hem de her bir detayı hatırlıyordu...


I 'm Sorry To Be Gay || Larry Stylinson [#1]Where stories live. Discover now