O KİŞİ

Anne misin sen? - Bölüm 9 (NUR)

                                         Bayağı bir kısa oldu ama Nur'un bölümünün uzanması gibi bir şeydi. Sıktı biraz ama gerekliydi. Sonraki bölüm Burak'tan. Hem Burak belki azıcık bir aksiyon yaşayabilir benden söylemesi ;))))   Medya Sinem'le Nur.

"Ya öyle işte Naciye teyzem... Sen de ne iyi ettin de geldin. Sinem'e arkadaşlık ettin. Sen olmasaydın hiç dışarı çıkamazdım valla canım benim." Deyip Naciye teyzemin boynuna atladım. Naciye teyze aslında nineydi. Komşumdu. Hani şu bana olmayan torununu ayarlamak isteyen Naciye Sultan...

Naciye teyze de hemen geri çekildi. "Yavrum sırnaşma hemen. Hem gelirim tabi. Şunun şurasında gelinim olmana ne kaldı ki kızım?"

"Dimi teyzem ya bence de. Bir gelinin olayım senin yanından ayrılmam ki ben kız. Size taşınırız valla." Dedim gülümseyerek. Torunun ortaya çıkmayacağını bilmek içimi rahatlatıyordu ve rahat rahat bu mevzuları konuşabiliyordum.

Yerimden kalkıp çayları tazelemeye gittim. Naciye teyzenin bakışlarını üstümde hissettiğimden bir hata yapmamaya çalışıyordum. Tabi çay koyarken ne yapabilirsem artık...

"Kızım sen çayları koy da bir de bir patates getir bakalım. Soy gözümün önünde." Dedi Naciye teyze sırıtarak. Böyle tatlı bir ninenin yüzünde böyle bir sırıtma görmek beni hafif sarssa da en çok sarsan patates soyacak oluşumdu.

"Ayıp oluyor ama Naciye teyze. Artık olacağım ben senin gelinin bir kere. Patatesi soyamazsam ne yapacaksın kendine yeni gelin mi bulacaksın. Aşk olsun." Dedim çayları masaya koyarken. Maksat işten kaçmak tabi. Başka gelin bulsa itiraz edecek değildim.

"Yok kızım tek kriter bu değil sen merak etme. Daha seninle bir hamama da gideceğiz. Biraz daha büyü serpil de öyle tabi." Son cümlesini söylerken göğüslerime onaylamaz bir bakış atması kalbimi kırsa da bir şey demedim. Daha ne kadar büyüyeceksem? Böyle kalacak işte üst bedenim Naciye teyze gelme üstüme be.

"He Naciye teyzem gideriz." Deyip yerime oturdum. "Hem ben sana o kadar şey anlattım. Ne diye yine evlilik mevzusuna döndü sohbet?"

Naciye teyze, o yurt odasından deli gibi çıkıp eve geldiğimde ilk gördüğüm kişiydi. Sinem'e bakmak için bizim eve gelmişti. Beni de o halde görünce sordu tabi. Anlattım ben de. Biraz değiştirerek yani. Mesela Hakan'ı gerçekten sevgilim yapmış olabilirim ve aldattı demiş de olabilirim. Aldatmayı da el ele tutuşmak olarak geçmiş de olabilirim. E ama ne yapsaydım ya? Bu devirde neler olup bitiyor bir de onu mu anlatsaydım teyzeme.

"Yavrum o dediğin çocuktan hayır yokmuş demek ki. Sen benim torunumla bir tanışıver hele. O tüm bu acıları geçirir kızım. Hem geldi o buraya. Bir müddet burada kalacak. Babası gönderdi sonunda çok şükür."

Naciye teyzenin sözleriyle kaşlarım otomatikman çatıldı. Yaşlı ninemin iyice kafası karışmıştı. Derin bir nefes aldım. Moralim bozuldu. Gaipten şeyler görmesine mi üzülsem ciddi bir hastalığı olup olmadığını bilemediğime mi üzülsem? Birilerine haber verip vermemem gerektiğini düşündüm. Kendi başına bir iş açmasından korkuyordum Naciye teyzemin. Annemler çoğunlukla evde olmadığından pek bir alışmıştım Naciye teyzeye.

"Naciye teyze kapatalım şu konuyu hadi boş ver." Dedim sıkıntılanarak. Aslında Naciye teyzemin kafamı dağıtmasını seviyordum. Şu an tek ihtiyacım olan şey buydu.

Naciye teyzemin dediğim şey hoşuna gitmemiş olsa gerek hemen yüzünü buruşturdu. "Bu akşam yoktu evde o da. Meymenetsiz torun... Sen onu adam edersin."