Give In To You (GLS#3)

Kabanata 36

Kabanata 36

Better Father

Kinausap namin ni Tessa ang organizers. Pumayag sila na kunin na ang paintings ko. Nahiya tuloy ako dahil isang malaking opportunity ang mapabilang dito pero parang hindi ko pa naappreciate.

"Sayang, Portia..." ani Tessa.

"That's okay. I'm fine with what I have now. May offer ako doon sa three towers at nabili rin ang Los Angeles," nagpatuloy ako sa paglalakad.

Kahit na patungo kami kung nasaan sina Logan kanina, mas kampante na ako ngayon. Aalis na ako. Uuwi sa condo at magpapahinga. I would be more comfortable with Beau.

Papalapit kami sa kung saan sina mommy, Katelyn, Logan, at iba pang mga businessman. Kinakabahan ako ngunit hindi na tulad sa kabang naramdaman ko noong una.

Nahagip ako ng paningin ni mommy. Dalawang beses niya akong tiningnan bago napagtantong ako iyon.

"Portia!"

Nabulabog ang munting pagtitipon nila dahil sa pagtawag ni mommy sa akin. Silang lahat ay napatingin sa akin ngunit nanatili ang mga mata ko kay mommy. Nilahad ni mommy ang kanyang kamay para salubungin ako.

"Porsh..." nagbabantang tawag ni Tessa sa akin.

Hindi ko na siya nilingon. Dumiretso ako sa kamay ni mommy at sinalubong siya ng besa. Hinagod ni mommy ang likod ko at tumingin siya kay Logan.

"Have you seen Portia's works now?" ani mommy kay Logan.

"Nadaanan namin kanina, Tita," mariing sinabi ni Logan.

I know until now, wala pang alam si mommy tungkol sa amin ni Logan. Wala siyang alam kung sino ang ama ni Beau. Hindi ko nga lang alam kung sadya bang ginawang sikreto iyon ni daddy o talagang hindi na nakealam si mommy sa kung sino ang ama ni Beau.

Alam niya rin ang tungkol sa shoot out. Yes, I introduced Logan to her. Sinabi kong kaibigan ko si Logan at alam niyang ang mga primary suspect sa Bulacan shoot out ay ang mga tauhan sa kompanya ni Logan. I expect her to at least be cold or just casual at him but I was wrong. I guess time heals... Everyone does move on. Ako lang yata ang naninibago sa lahat ng ito.

"Hindi niyo natipuhan?" Bumaling si mommy sa akin ng nakangiti.

It's like she's expecting us to still communicate like how we were before. Tumikhim ako at ngumiti pabalik kay mommy.

"Nabili na po lahat, mom, so it doesn't matter,"

"Oh! Portia..." napatutop si mommy sa kanyang bibig. "I thought..."

"Ang akala ko wala pang nakakabili, Portia?" Katelyn said.

"Nabili na," sabi ko. "Thanks Kate..."

"Good for you, Portia..." Malambing na tono ni Katelyn.

Ngumiti ako at nilingon ulit si mommy. "I have to go."

"What? Bakit? Kakasimula lang, ah? Excuse us... You two chat..." utos ni mommy kay Logan at Katelyn.

Napatingin ako sa dalawa. Nakatingin si Logan sa akin, hindi mabasa ang kanyang mga mata. It's almost pitch black. Tulad nang dati tuwing galit siya...

Hinigit ako ni mommy palayo sa kanila. Nagpatianod ako sa kanyang paghila. Sa gilid ng aking mga mata ay namataan ko na si Tessa at Jade na parehong nag-uusap na at naghihintay sa akin.

"Portia, you know that your friend Logan isn't the mastermind of the Bulacan shoot out case, right?" marahang sinabi ni mommy.

Hindi ko alam kung bakit ni mommy sinasabi ito. Hindi ako agad nakapagsalita dahil pinag iisipan ko pa ang sadya niya.