Shadows of Vengeance

Prolog

Deszcz padał bezlitośnie, uderzając o szyby i wbijając się w ciszę mojego pokoju. Siedziałam przy oknie, patrząc na świat rozmyty przez krople wody. Każdy dźwięk wydawał się zbyt głośny, szelest liści, stłumiony odgłos kroków, a potem... cisza.

Pamiętam wszystko. Jej śmiech, uśmiech, drobne kłótnie i obietnice, które wydawały się wieczne. Teraz pozostała tylko pustka i gniew, tak głęboki, że pulsował w moich żyłach.

I wtedy pojawił się on, ktoś kto mógł dać mi nadzieję, kto mógł pomóc przetrwać ból. Ale wiedziałam jedno, nadzieja nigdy nie trwa wiecznie, a prawda ma swoje cienie.

W moim sercu kiełkowała decyzja, która odmieni wszystko.

A więc rozpoczynamy w końcu historie, która długo kiełkowała w mojej głowie. Mam szczerą nadzieje, że spodoba wam się tak jak mi i zostaniecie na dłużej. Zachęcam do zostawienia gwiazdek i komentarzy.

D.