-.....- សំឡេងនាឡិកាក៏បានបន្លឺឡើង ដៃស្រលូនក៏លូកបិទរួចក៏បើកភ្នែកឡើងសម្លឹងទៅកាន់ជុំវិញបន្ទប់ ទាំងអារម្មណ៍មិនទាន់បាត់
ងងុយ..!
កែវភ្នែកក៏សម្លឹងទៅកាន់កន្សែងនៅជិតដៃរួចក៏ចុះទៅងូតទឹក ស្លៀក
ពាក់ឈុតសិស្សសាលាដើម្បីទៅរៀន..!
« ស្មានេះពូpondប្រហែលជាទៅបាត់ហើយ» ពោលរួចរាងតូចក៏ទាញការតាបខ្លួនចុះទៅក្រោមទាំងកាយវិកាឆ្គងៗ..! ហាក់មិនចង់ឲ្យpondឃើញនោះទេ..!
« អ៊ួយ» អ្នកណានឹង..?? ចុះបានបន្តិចរាងតូចក៏លាន់មាត់ឡើងព្រោះមានអ្នកចាប់ខ្លួនជាប់..!។
« ទៅណា» pondសួរឡើងទាំចាប់ញឹងខ្សែរកាតាបក្មួយជាប់រួចក៏លើកឡើងធ្វើដូចជាPhuwin នៅក្មេងណាស់ចឹង..!
« លែងទៅ.! ខ្ញុំប្រញាប់ទៅរៀន»
« pondក្រឡេកមើលនាឡិកាដៃរួចក៏ពោលឡើង» ម៉ោងស្មានេះហ៎ មិនលឿនពេកទេហី..! ទៅអង្គុយនៅលើតុ ពូឲ្យម៉ែដោះលើអាហាមកឲ្យ..!
អត់..! ខ្ញុំទៅញុំបាយនៅសាលាវិញឆ្ងាញ់ជាង.!
« ហេតុអ្វី»..??
« មិនចង់ឃើញមុនលោកពូនោះអី»..! លែងខ្ញុំទៅ.!
« ល្អ..! ពូនឹងឲ្យឯងឃើញគ្រប់ពេល..! ពោលរួចរាងក្រាសក៏ចាប់បីរាងតូចដាក់លើស្មាខ្លួន បន្សល់ត្រឹងជើងខ្វៃៗ ដែរពាក់ស្បែកជើងលើផ្ទះនោះខំប្រឹងធាក់ផងអីផង តែមិនអាចធ្វើឲ្យរាងក្រាសស្គៀន
រមាស់បានទេ..!
លោកពូ..! ឆ្គួតហើយ.! ពូរោគចិត្ត យកតែចិត្តខ្លួនឯង មិនស្រលាញ់ខ្ញុំទេ.! លោកពូស្អប់ខ្ញុំណាស់ហើយមើលទៅ តែខ្ញុំក៏មិនស្រលាញ់លោកពូដែរ ខ្ញុំស្អប់ពូជាងដង្គូវដែរសុីផ្កាកុលាបដែរខ្ញុំខំមើលថែនោះទេ.! ស្អប់ណាស់ ស្អប់ខ្លាំងណាស់លោកពូឮទេ..!
ផាច់( ស្ងាត់មាតច្រៀប) ដោយជេរគេបានរាងតូចចេះតែជេជារឿយៗ រហូតដល់Pondទ្រាំមិនបានក៏ប្រើបាទដៃមាំនោះវាយគូថដែរ
មានសាច់ទន់ៗនោះមួយដៃផាំង.!រហូតដល់រាងតូចស្ងាត់មាតជ្រៀប.!
« អង្គុយនឹងហើយ» ចាំម៉ែនីមយកអាហារមកឲ្យឮទេ..!
« សម្ពាធ»
