''Evet öyle bir kanıları var pusudan sonra''
''Hah!
O zaman siz de benim keyfimin yerinde olduğunu iletirsiniz.
Ben buradayım.
Burada Oğuzla mutluyum.
Yerimi değiştirmek gibi bir şey istemiyorum''
Gülümsedi.
''Anlamıştım ''dedi.
''Neyi anlamıştınız komutanım?''
Sadece yüzüme bakıp gülümsedi.
Utandım.
Oğuzdan bahsediyordu.
''Komutanım sizden ricam.
Benim rahatım burada iyi
Kimse de bozmasın olur mu?''
Gülümseyip kafasını salladı.
Çıkabilirsin şeklinde işaret verdi.
Oğuzdan başka bir şey düşünemiyordum şuan.
Odasının kapısına gittim tekrar.
Kapı gene kilitliydi.
Ama ben ona yapacağımı biliyordum.
Hemen kağıt kalem buldum.
Kağıda
''Ben gidiyorum '' yazdım.
Attım kapının altından.
Gidiyormuş gibi de adım attım.
Birazcık bekledim.
Çat diye kapıyı açtı.
İçeriye ittirdim.
Kapıyı kapattım.
Kollarını göğsünde kavuşturdu çok sert bakıyordu.
Tamam biraz daha sınırlarımı zorlamış olabilirdim şu yaptığımla.
Ben de gidip sarıldım.
Yapabilecek tek şeyim buydu.
Kollarını çözmedi.
Zorladım.
Açtım kollarını.
Sarılmadı.
Baktım yüzüne
''Sarıl komutan''
Bir şey söylemek için ağzını açtı.
''Önce sarıl komutan,sonra konuşuruz''
Derin bir nefes daha alıp sımsıkı sardı beni.
İçime çektim kokusunu
İçine çekti kokumu.
Rahatlamıştım.
Soğukluk onunla benim arama giremezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
512
Action''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
