Breakup

August 2, 2015

Hindi ito ang unang beses na nakipagbreak ako sa kanya. Ilang ulit narin 'tong nangyari at may iba't iba yoong rason.

Masakit pero sa akin. Pero hindi ba't mas masakit kung paulit ulit ka nalang sasaktan. Hindi ako ganun ka tanga para doon.

Naranasan niyo na ba yung nasasaktan kayo ng sobra sobra at wala kayong pwedeng makausap tungkol dito. Wala kayong masandigan upang iyakan. Wala kayong kasama na pwede niyong paghingian ng advice.

Ako kase ganun. Tuwing nasasaktan ako, tanging computer lang ang kaharap ko. Dito ko lang nailalabas lahat ng nasa utak ko pati na rin ang nasa puso ko.

Yes, I can't help to ask God kung bakit ganto but I feel him answering me. Sabi nga ng retreat master naming, God will not answer you the way you expect him to. But instead, you will feel that you needed to do something or you will have an idea that you think fits the situation.

This time, what I had in my mind was a very difficult thing to do, breakup with him.

I was not only breaking up with our relationship pero..

Nakikipagbreak din ako sa lahat ng masakit na naramdaman ko habang nandun,

Sa lahat ng away naming na hindi matapos tapos dahil walang gusting magpatalo dahil sa pride. Jan naman talaga lahat naguumpisa, sa pride.

Sa lahat din nang luhang inuluha ko. Crying is great, nababawasan niya ang sakit at sabi nila, proof daw ito na mahal ka kase iniiyakan ka. Pero tama ba yung gabi gabi ka umiyak? Ano ba? Kailangan mo pa bang paiyakin para malaman mong mahal ka? What a weird idea.

Sa lahat ng promises na hindi natupad. Na parang sinabi niya lang at biglang naging parang bula na nawala. Na dapat hindi niya nalang sinabi kundi sana ginawa niya nalang. At sa promise ring nabinigay niya sana hindi nalang niya tinawag na PROMISE ring yun.

Sa lahat ng pagsisinungaling niya na parang totoo. I believed but nalalaman ko rin sa huli ang totoo and sometimes, it comes from his own mouth.

At sa mga happy moments namin na sobrang dami na siyang nagpapahirap sa breakup na to. Sana wala nalang ganun para mas madali. Sana hindi na bumisita sa utak ko lahat ng masasayang raw na yun kase parang minamagnet ako nun papalapit sa kanya.

I admit. May kasalanan ako.

I get mad easily. Kahit konting bagay lang na nakakainis, para sa akin sobrang laki na yun at sobrang laki na nga galit ko.

I hurt him. Even it's in the manner of being "Playful", I know it hurts. Mabigat ang kamay ko.

I insist that I am right even if I am totally wrong. Ayokong masapawan. I think I like being right all the time and that's just not right.

I already cheated on him. Well, that was last year. I know that it has been very painful to him to the point he wants to kill himself.

And all of that because of inconsiderable reason,

"BABAE AKO."

But because of that (babae ako) also I realized that I am a girl at hindi ako ganun tratuhin kung pano niya ako tinatrato.

He doesn't say sorry that easily. Kailangan mo pang ipaintindi sa kanya kung ano ang kasalanan niya kahit halatang halata naman kung ano yun.

He stands for his opinion. Kahit anong gawin kong paliwanan  sa kanya na may mali siya, pinapanindigan niya walang mali sa ginawa niya at hindi niya kailangan mag sorry.

Alam niyo din ba yung feeling na wala akong pahinga (I'm a Pharmacy Student) buong week except sa sunday at ano ba ginagawa pag ganto? Girls wanna have fun, right?

But instead, he's doing something else.

It's either:

He's busy.

He's playing basketball.

He's playing blackshot.

He's not feeling well.

or He doesn't want to.

Now you know the reason why I broke up with him.

Wait till he see this and after that he'll call me..

and we're back together again.

-

END.