Benim aklımdan tamamen çıkmıştı.
Bana kalsa çıplak da atlardım tepelerine.
Helikopter havalanır havalanmaz hazırlanmaya başladım.
''Komutanın kodu ne?''
Kodunu söylediler
''Komutan mevzi belirt''
''Şuan bitmek üzere çatışma gelmenize gerek yok komutanım''
''Lan sana fikrini soran mı var,mevzi belirt ''
''Geldiğiniz istikamette sol taraftalar,ateş açabilirsiniz''
Söylediği istikamete doğru yola çıktık.
Ulaştığımızda bir gariplik vardı
Sol taraftakiler bizim askerlere benziyordu.
''Altay dur oğlum,bu orospu çocuğuna güvenmiyorum''
Ceylanın kodunu bildiğim için direk onun telsizine konuştum
''Nerdesin asker mevzi belirt''
İçimi eriten sesiyle konuştu
''Komutanım yolun sağında onlar
Ben yerimi belirtemem şuanda,askerim yanımda''
Timden ayrıydı anladığım kadarıyla.
Kobra onların üzerine doğru ateş açmaya başladı.
Yavaş yavaş alçalıyordu.
''Altay hadi amk,şimdi mi yavaş indiriyosun anlamıyorum''
Altay bi anda keskin bir düşüşle indirdi.
Hemen halatı indirip kimseyi beklemeden aşağıya indim.
Koşup mevzilendim.
Ceylanı göremiyordum siperde.
Nerdesin be yavrum.
Diğerleri de atlamıştı.
Yaklaşık beş tanesini indirdim.
Sağ tarafımdan onların üzerine atılan bombayı gördüm.
Bu benim kızımdı.
İçimden derin bir nefes aldım.
İyiydi.
Orospu çocukları şimdi de onun olduğu yere ateŞ etmeye başlamışlardı
LAN BEN SİZİ YAŞATIR MIYIM?
Sıka sıka ilerledim.
Diğer yamaçtakilere bizimkiler bakıyordu.
''Asker orada mısın,ben Oğuz '' dedim.
Birbirimize ateş açmayalım diye
YOU ARE READING
512
Action''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
Huzur
Start from the beginning
