One World Apart

Chapter Twenty-Two: One's longing

Chapter Twenty-Two: One's longing

HABANG nagbubuhat si Aki ng karton ay napadaan siya sa mesa kung saan si Noelle. Nang maibaba niya ang karton sa tabi nito ay napansin niya ang mask, gloves at disinfectants sa mesa. Napangisi siya sa ideyang hindi pa rin talaga naalis ang pagiging germophobia nito. But Aki noticed something that has changed to Noelle.

Bigla niyang naalala no'ng araw na pumunta silang dalawa ni Ian sa unang pagkakataon at biglang tumakbo si Noelle sa kanya. Sa tagal nang pagkakakilala ni Aki sa kanya ay hindi pa niya nakita si Noelle na tumakbo o yumakap sa isang tao—because after all she's a germophobia and she barely wants to touch other people.

Maybe those days that she left the mansion taught her of trusting people a bit.

"Miss Noelle—" nang biglang lumapit si Saber dahil mukhang may sasabihin sana ito ay biglang hinarang ni Noelle ang kanyang kamay sa harapan nito.

"I'm not your boss," she shook her head.

"Masyado kang masunurin," siniko naman ni Aki si Saber at bumalik sa ginagawa niyang pagbubuhat ng mga karton para sa gagamiting pintura.

"Fine, Katherine."

"Don't call me by that!" nataranta naman kaagad si Noelle.

"Who's Katherine?"

Tila nanigas si Noelle nang marinig niya ang boses na iyon. Gulat siyang napalingon sa likuran niya at nakita niya si Ian na nakahawak ng susi ng sasakyan at nakapambahay lang. Napasimangot naman si Noelle nang mabasa niya ang nasa T-Shirt ni Ian.

"Talagang pinangangalandakan na ang pagka-pervert?" halos naningkit ang mga mata ni Noelle.

"Ah, This? I'm comfortable with this," yumuko pa si Ian upang tignan ang naka-print sa t-shit niyang suot.

"I Love Oppai?" napalipat naman ang titig ni Noelle sa T-shirt niya.

"Totoo naman. I love oppai, I love boobs. What's so wrong with that?" kibit-balikat naman saad naman nito. Inis na napatalikod si Noelle at napayuko sa kanyang dibdib.

"La-laki rin 'yan. If you let him do the job," napatakip si Noelle sa kanyang bibig nang bumulong si Aki sa kanya. Her face looks like a ripe a tomato and she almost freaked out.

The renovation starts today. Noelle looked forward to this day. Hindi pa man nag-oopen ang café pero pakiramdam niya ay opisyal nang simula ng trabaho niya ito.

Nang mapadaan si Saber sa entrance si Noelle ay nakita niya ang strada ni Ian na nakaparada sa harapan. Nakita siya sina Ian na nagbababa ng mag materyales mula sa likod. Pamilyar ang dalawang kasama ni Ian.

"Isn't that, Diggie? The foreman?" tanong ni Noelle kay Saber nang dadaan sana ito sa harapn ni Noelle. "Ah, yes. Even before joining the company, Diggie and Mitabi works for Ian. In short si Ian ang boss nila noon pa man."

"I see. Ian was an independent contractor before," there was an amusement drawn in his face as he watch Ian lifts all the tools they needed.

"Did we rent these?" tanong pa ni Noelle nang maipasok nila sa loob ang ilang mga ginagamit s construction gaya ng welding machine, cutter at iba pa.

"Nope. I own all of these. Tumatanggap ako ng project na iba 'di ba? Kaya kailangan may sariling gamit ako kahit papaano."

"Bakit?" tanong ni Ian nang biglang natahimik si Noelle.