beomgyu
çok huzurlu uyuyordun kucağımda
uyandın mı bilmiyorum ama
şu an bile dün geceyi düşündüğümü söylemek istedim
sana sarılırken olan her şeyi
beni bırakamadığını hissettim
ve aslında ne kadar kırılgan olduğunu
her ne kadar güçlü görünmeye çalışsanda o an bana tutunduğunu
hâlâ yanında olabildiğimi
keşke her şey daha farklı olsaydı demeyeceğim
çünkü dün seni hiç olmadığın kadar gerçek hissetmek bilmeden bile olsa
sana nefes olmak
benim için her şeyden değerliydi
uyuyamadım
ama sanki ruhum tersine çok derin bir uykuda hâlâ
sana sarılmayı bıraktığım an boğulacakmışım gibi hissettim dün
öyle korktum ki
senden değil
sensiz kalmaktan
dokunmaya bile cesaret edemediğim yanlarına bu kadar yakın olmak
korkutucuydu
ama bir o kadar da iyi geldi
görüldü 07.23
yeonjun
uyandım
ama gerçekten uyanmak istemeden uyandım
gözümü her açtığımda yine bir şeyler boğazıma dizildiğinden
rüyalar daha nazik olduğundan
görüldü 07.27
yeonjun
dün gece için
ne diyeceğimi
ne demem gerektiğini
ne yaptığımı bile
bilmiyorum
sadece
kendimi tutmaya çok çalıştım
gerçekten bilmiyorum
beomgyu
zaten ben de senden bir açıklama beklemiyorum
ben hep yanındaydım
her zaman yanındaydım
olmaz dediğin yerlerde bile seni bekliyordum
sadece beni itmeni izlemekten yorulmuştum
çünkü sen hep kendi içinde savaş veriyorsun
ve ben bazen sadece izleyebiliyorum o savaşı
aynı dün gece ki gibi
sadece usulca seni izledim
ne için savaştığını bile bilmeden izledim
belki yardım edebilirdim taşıdığın yükün ucundan tutabilirdim
ama izin vermedin
yeonjun
neden bu kadar ısrar ediyorsun?
neden hâlâ benimle konuşuyorsun?
bu soruları sormaktan çok yoruldum ama gerçekten ben de en az senin kadar bir cevap duymak istiyorum
kırıldığını gördüm, biliyorum
nelere kalbimin kırılacağını da çok iyi biliyorum
en çok canını yakan da benim en çok peşinden koştuğun kişi de
bana bu kadar sahip çıkmanı hak ettiğimi düşünmüyorum
ben seni anlayamıyorum
ve galiba
kendimi de
beomgyu
seni bırakıp gidemiyorum çünkü seni yalnız bırakmak, içimde bir şeyleri öldürmek gibi hissettiriyor
ve ben bizi öldürmek istemiyorum
öldüremem de
senin içindeki güzel olan ne varsa
onun yok olmasına izin veremem yeonjun
biliyorum sana çok yükseldim
bilmeden çok kez de kalbini kırdım
sesimi kısmam gereken çoğu zamanda da haklı çıkmak uğruna susmadım
ama ben o anlarda bile sadece seni duymaya çalışıyordum
niyetim hiçbir zaman kötülüğün olmadı
yeonjun
daha önce hiç kimse bana böyle bakmadı
bu kadar içeriden, bu kadar derinden
ama ben ne yapmam gerektiğini bilmiyorum
sana ne vermem gerektiğini de bilmiyorum
sessizliğimden çok şey anladın
söyleyemediklerim gözyaşlarıma vurdu dün gece
ve ben ilk defa sustuğum bir gecede bu kadar çok şey anlattım sanırım
kollarının içi
bir süreliğine dünyayı unutturuyordu
ama gerçeklik yine de dibimde bekliyor
ben her şeyi batırmış, kendini bile bilmeyen, sorunlu bir liderim
dün gece olanlar sadece kısa bir avutmadan ibaretti
beomgyu
gerçek oradaysa, ben de yanındayım
yanındayım yeonjun
gerçekliğini değiştirmeme izin ver lütfen
yeonjun
utanıyorum
dün gece ağladığım için utanmıyorum
ama senin beni öyle görmene de hâlâ alışamıyorum
hep güçlü kalmam gerekiyordu, anlıyor musun?
hep
susmam gerekiyordu
her şeyi tek başıma yüklenmem gerekiyordu
çünkü ses çıkarırsam
dağılırım
ve sen o dağılmış hâlimi tuttun dün gece
ben buna hazır değildim
beomgyu
suskunluğunla da, bağırışlarınla da
ben seni her hâlinle sevdim
ama sen beni yaşadıklarından hep uzak tuttun
sanki ne kadar yaklaşsam da asla beni kabul etmeyecekmişsin gibi hissediyorum
yeonjun
çünkü düşündüğün kadar kolay değil
benim için değil
hiç değil
elimde de değil
kendimi hiç olmadığım kadar huzursuz hissediyorum
söyleyemem
düşünmesi bile başımı deli gibi ağrıtıyor
yapamam
eğer gerçekten bir cevap duymalıyım diyorsan
sadece
orası bana bile fazla karanlık
senin ışığın
orada kaybolmamalı
beomgyu
ben karanlıktan korkmuyorum ki yeonjun
ben sensiz kalmaktan korkuyorum
her gece o stüdyoda, senin beğenmediğin ama benim için cennetin kapısını aralayan kayıtlarını binlerce kez dinlerken
bir gün gelir de tamamen susarsın diye ödüm kopuyor
yeonjun
ben kimseyi yanımda tutamam beomgyu
yüzüne karşı söyleyemesem de
herkesin bir noktada benden bıktığını gördüm
hem de çok güvendiğim kişilerin bunu yaptığına şahit oldum
senin de bir gün gideceğini sanıyordum
hâlâ da sanıyorum
çünkü önceden de hep böyle oldu
dün kucağında ezik gibi ağladım
peki yarın?
beomgyu
olurda gidersem beni ısrarla ittiğin için olur
yoksa ben gitmeyi bilmiyorum
hele seni bırakmayı hiç öğrenemedim
ve galiba artık hiç istemiyorum da
bir kere olsun kaçmadan konuş benimle
sadece bir kez
hislerini bilmeme izin ver
buna azıcık bile olsa hakkım var
yeonjun
nasıl yaparım bilmiyorum
sana nasıl bu kadar saf bir konum verebilirim
bilmiyorum
belirsizlik içinde boğuluyorum
hiçbir şey bilmiyorum beomgyu
çünkü ben kendime bile iyi gelemezken
senin ellerinle iyileşmeyi istemek
bencilce
beomgyu
öyleyse bencil ol
çünkü ben burada kalmaya razıyım
üstelik sadece
bir gün daha kollarımda uyuman için
yeonjun
sevgin
bana fazla geliyor
boğuluyormuşum gibi hissettiriyor
ama nedense diğerlerinden farklı da
beomgyu
çünkü bu, seni yaşatmak için var olan bir sevgi
öldürmek için değil
görüldü 07.46
beomgyu
iş çıkışı stüdyoya uğrayacağım
kendini hazır hissedersen konuşabiliriz
hazır değilsen de sorun değil
senin sessizliğini bile seve seve dinlerim
sadece yanında olmama izin ver yeter
görüldü 07.53
ŞİMDİ OKUDUĞUN
even if u don't know' yeongyu
Hayran Kurgubazı hikâyeler notalarla yazılır, bazı yaralar ise şarkılarla saklanır
