"ရာရာ ပဲ ဝေအာင္စား ဟုတ္ၿပီလား ကိုယ္ကေနာက္မွ ေအးေဆးစားလို႔ရတယ္"
"ဟုတ္"
အကၡရာ လည္း ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ အစားစားၿပီး ကားေပၚ၌ အိပ္၍လိုက္လာခဲ့သည္။ျပခန္းေရ႔ွကိုေရာက္ေတာ့ အကိုက ရာရာ့ကိုႏိႈးေပးသည္။
ရာရာနဲ႔ အကိုကားေပၚက ဆင္းၿပီး အကိုကု ရာရာ့ luggageေလးကို ကူဆြဲေပးလာသည္။
ေတာ္ေသးတယ္ပဲေျပာရမည္ မန္ေနဂ်ာမေလးက ရံုးခန္းက ပန္းခ်ီပစၥည္းေတြကို ကားေပၚက တင္ထားေပးလို႔သာ။မဟုတ္ရင္ ရာရာတစ္ေယာက္ထဲ ေရာက္ယွက္ခတ္ေနမွာ။
အကိုက ရာရာ့ကို သြားမယ့္ ကားနားထိ လိုက္ပို႔ေပးၿပီး
"ရာရာ ဟိုေရာက္ရင္ ေရာက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ကိုဖုန္းဆက္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ ဂရုစိုက္ေနာ္ ဟိုမွာက ေအးတယ္ အေနြးထည္ တူတူဝတ္ေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ...လူကို ကေလးမ်ားထင္ေနတာလား"
"ကေလးမဟုတ္လို႔ ပိုစိတ္ပူရတာေပါ့"
"ဟြန္း"
"ၿပီးေတာ့ အေျဖေပးဖို႔လည္း ေသခ်ာစဥ္းစားခဲ့ေနာ္"
"အြန္းပါ ခုေတာ့ေနာက္က်ေနၿပီမလို႔သြားေတာ့မယ္ေနာ္ အကိုလည္းကားကိုေျဖးေျဖး ေမာင္းသြားအံုး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်"
ရာရာ လည္း အကို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ ကားေပၚတတ္ခဲ့လိုက္သည္။
ရာရာတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနတာကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေတာ့ မသိမသာေလးနဲ႔ နားစြင့္ေနေလရဲ့။
.....................................................................
သုခ တို႔ ရန္ကုန္ကေန မနက္ကတည္းက ထြက္လာၿပီးေန့လယ္ေရာက္ေတာ့ လမ္းမွာ ထမင္းစားနားၾကသည္။
"အကၡရာ အတြက္ ကိုယ္ဘာမွာေပးရမလဲ"
"ဟို ရတယ္ အကၡရာ မွာၿပီးသြားၿပီ"
"ေအာ္ ဟုတ္ၿပီ"
သုခလည္း သူစားဖို႔အတြက္ ထမင္းနဲ႔ဟင္းမွာလိုက္ၿပီး တဝိုင္းထဲတူတူစားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
"အကၡရာ"
"ဟုတ္"
"ကိုယ္ တစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလား"
Part 11
Start from the beginning
