Ελσα
Ετρεχα μεσα στο σκοταδι και ενιωθα τα ματια μου να βαραινουν. <<ΟΧΙ Ελσα μην κλαψεις!>> σκεφτηκα απο μεσα μου. Αλλά ηταν ματαιο. Σταματησα να τρεχω και συρθηκα στον δρομο. Τα δακρυα αρχισαν να πεφτουν απο τα ματια μου. Γιατι να εχω νιωσει τοσο πονο; τοση εκμεταλλευση; Πως θα μπορεσω να ξεχασω; <<Εισαι δυνατη Ελσα, παντα τα καταφερνεις>> ειπε το υποσυνηδειτο μου. Σταθηκα στα ποδια μου σιγα σιγα και σκουπισα τα δακρυα μου. <<Πλεον θα 'μαι δυνατη! Δεν θα αφησω κανεναν να με πληγωσει ή να με πονεσει. Αυτη ειναι μια αρχη. Η δικη ΜΟΥ αρχη..>> ειπα στον εαυτο μου και εβγαλα απο το σακιδιο μου το βαζο μου και χαραξα στο χαρτι <<αρχη>>.
Αρης
Το ξυπνητηρι αρχισε να χτυπαει κι εγω πεταχτηκα τρομαγμενος απο το κρεβατι. Για μια στιγμη δεν καταλαβαινα που ημουν. Που ηταν η μαμα, ο μπαμπας; <<Αρη αγορι μου συνελθε αλλαξες πολη για τις σπουδες, και μενεις μονος σου>> ειπε το υποσυνηδειτο μου. Γυρισα και κοιταξα το ρολοι..ΟΧΙ ΓΑΜΩΤΟ, ΠΑΛΙ ΑΡΓΗΣΑ! ΑΡΗ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΑΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΣΟΥ! Σηκωθηκα, ετρεξα στην ντουλαπα και εβγαλα το τζιν μου παντελονι και το μαυρο φουτερ μου. Ετρεξα στο μπανιο και αφου πλυθηκα εδεσα τα παπουτσια μου γρηγορα, πηρα τα κλειδια απο το μηχανακι μου και το κινητο μου και ετρεξα.
...
Αφου εφτασα εξω απο την πιο γνωστη καφετερια της πολης, στην οποια δουλευα κι ολας, κατεβηκα απο το μηχανακι και ετρεξα μεσα αθορυβα. Φορεσα την ποδια μου και το καπελο της δουλειας και επιασα την Αλεξα, την συναδελφο μου να με κοιταζει και να γελαει. <<Παλι στην ωρα σου Αρη>> μου ειπε. Πηγα να της απαντησω οταν το βλεμμα της κοκκαλωσε κι εγω ενιωσα μια ανασα πισω μου. Γυρισα σιγα σιγα και ειδα το αφεντικο μου να με κοιταει αγριεμενο. <<Μανολοπουλε αν αργησεις αλλη μια φορα, απολυεσαι!>> μου ειπε με αυστηρο υφος. Εγω καταπια και του ειπα <<Μαλιστα αφεντικο>>. Αφου συνεχισε να με κοιταει εκνευρισμενος για λιγο ακομα, αποφασισε να φυγει. Ετσι κι εγω γυρισα στο ποστο μου και αρχισα να εξυπηρετω τους πελατες...
Λιγες ωρες αργοτερα
Αφου περασε αλλη μια εξουθενικη μερα εργασιας, κρεμασα την ποδια μου και το καπελο μου και καθως βηματισα προς την εξοδο μια κοπελα μπηκε στο μαγαζι. Ηταν μελαχρινη, με μακρια καστανα μαλλια και πρασινα μεγαλα, αμυγδαλωτα ματια. Ηταν μικροσωμη, γυρω στο 1.55. Ηταν πανεμορφη. Με πλησιασε και ειπε <<Γεια μηπως θα μπορουσα να μιλησω με το αφεντικο; ηρθα για την θεση της σερβιτορας>>. Μα εγω δεν μπορουσα να της απαντησω. Ειχα χαθει μεσα σε αυτα τα πρασινα της ματια. <<Συγνωμη, μπορειτε να μου πειτε που ειναι;>> ξαναρωτησε και τοτε συνηλθα <<Εμμ ναι..εε ειναι στο γραφειο..ελα εμμ να σου δειξω>> της ειπα αμηχανα. Αυτη χαμογελασε <<δειξε μου>> ειπε. Εγω αρχισα να περπαταω κι αυτη ακολουθησε. Της εδειξα που ειναι και πηγε να μπει μεσα οταν την σταματησα. Με κοιταξε απορημενη. <<Αρης...Με λενε Αρη>> ειπα και της εδωσα το χερι μου. <<Χαρηκα Αρη. Ελσα>> ειπε με τη σειρα της και μου επιασε το χερι. Για μια στιγμη με κοιτουσε κι αυτη μεσα στα ματια και μειναμε ετσι, να ανταλασσουμε ματιες. <<Εμμ πρεπει να παω, τα λεμε>> ειπε και εστρεψε το βλεμμα της. Την μιμηθηκα και ειπα <<Ναι φυσικα..τα λεμε και ελπιζω να την παρεις την δουλεια!>> της ειπα και της εκλεισα το ματι. <<Σε ευχαριστω Αρη>> απαντησε χαμογελοντας και μπηκε μεσα στο γραφειο.
...
Λοιποοον τι λετε; Κατι τρεχει αναμεσα τους, σωστα; Το ξερω ειναι μικρο κεφαλαιο αλλααα ειναι ο προλογος. Αφηστε τα σχολια σας και πειτε μου αν σας αρεσε και αν πιστευετε πως ταιριαζουν οι δυο τους! Αυτα see yaaaa
YOU ARE READING
Paper Secrets
Teen Fiction> την ρώτησα γεμάτος απορία. > απάντησε καρφωνοντας με με το βλέμμα της. > της είπα χαμογελόντας πονειρά. >. Ο Αρης ηταν συγκεντρωμενος στις σπουδες του και στον στοχο του. Μεχρι που γνωρισε την Ελσα. Γεματη μυστηριο τον εκανε να κολλησει μαζι της...
