Yaz Belam

22- "Keşke Pencereden Atlasaydın."

Gönderen: Burak Öqüzüm ^.^

Nerdesin sen!!!1!1!1!bir!1!

"Buğra?" dedim sessizce mırıldanarak.

Dizime uzanmış olduğu kafasını kaldırdı "Efendim?" dedi telaşla.

Güldüm, "Burak nerdesin sen ünlem ünlem ünlem bir bir ünlem falan yazmış. Ne diyim?" elimden telefonu aldı ve mesaj yazıp geri verdi.

Gönderilen: Burak Öqüzüm ^.^

Sevgilim olan, bak dikkatini çekerim sevgilim olan Buğra'yla. Altını çiziyorum sevgilimle birlikte evimizin karşısındaki kumsaldayız. Hemde sevgilim olan Buğra'yla.

Kahkaha atarak okuduğum mesaja tekrar baktım. "Buğra salak mısın?" dedim hala gülerken.

"Hayır." dedi o da gülerek.

Mesaj sesiyle telefonuma baktım.

Gönderen: Burak Öqüzüm ^.^

Bu saatte mi? Sevgilim? Ney? Oha? Ciddi misin? Siz 'just friend' değil miydiniz? Yanınıza geliyorum...

"Yanımıza geliyormuş." dedim. Homurdanarak dikleşip yanıma oturdu. Dağılmış olan saçlarına elimi geçirip sağa sola doğru canını acıtmayacak derecede çekiştirdim.

"Derin..." dedi mırıldanarak.

"Hığ?" dedim sorarcasına.

"Şu koşan Burak di mi?" dediğinde arkamı dönüp şu evde gidiği mavi askılı t-shirt ve yine evde giydiği gri pijama elindeki anahtar ve telefonuyla koşuyordu.

Yanımıza gelip ellerini dizine yasladı ve nefes nefese konuştu "Selam *nefes* kankalar."

"Selam." dedik ikimiz birlikte.

"Kardeşim, bu kadar koşmandaki olayın nedenini sorabilir miyim?" dedi Buğra. Güldüm.

"Kanka valla çok merak ettim olayları, direk uçtum geldim. Ee olay ne?" dedikten sora oda bizim gibi oturdu.

"Burak. Senin Beril'e yaptığın çıkma teklifini solladım ve evet artık sevgiliyiz. Olay bu." dedi Buğra gülümseyerek.

"Peki."

"Ya benim uykum geldi. Gitsek mi?" dedim saçımın önünü sola atıp.

"Daha yeni başlamıştık..." dedi Burak yüzünü buruşturarak.

"Biz 12'den beri burdayız kardeşim, kendi adına konuş." dedi Buğra.

"Harbiden saat kaç?" dedim Buğra'ya bakarak.

Telefonunu cebinden çıkarıp baktıktan sonra "Tam 2:50." dedi.

"Oha!" dedikten sonra devam ettim, "Burakcım, canım sen niye geldin. Sonuçta ben sana anlatıcam."

Buğra'nın bana attığı ölümcül bakışlarla birlikte ona dönüp sırıttım.
"Ne biliyim, o anlık heyecanla ya kendimi pencereden atıcaktım ya da buraya gelicektim."

"Keşke pencereden atlasaydın." dedim gülerek.

"Komiksin." dedi Burak.

"Her zaman." dedim.

Buğra ayağa kalkıp elini bana uzattı elinden tuttuğumda beni de kaldırdı. Burak "Kanka beni de kaldırsana." demesini ikimizde takmadık.

Buğra koluna girmem için kaldırdığında koluna girip karşılıklı evlerimize doğru ilerledik. Burak arkamızdan "Ya kardeşim, kaldırsan ne olur?" , "Tamam geliyorym ben de." , "Beklesenize!" diye bağırıyordu. Arkamı döndüğümde Burak yanımıza koşuyordu.